Sociale fobie is een mentale gezondheidstoestand waarbij iemand wordt verteerd door angst om negatief te worden beoordeeld en door anderen te worden beoordeeld. De persoon kan zo bang zijn om zich voor andere mensen te schamen of te vernederen dat ze de meeste sociale situaties vermijden. Net als paniekstoornissen kan sociale fobie de kwaliteit van leven van een persoon negatief beïnvloeden.
Paniekstoornis en sociale fobie zijn gemarkeerd met vergelijkbare eigenschappen, zoals aanhoudende angst, nervositeit en fysieke sensaties, waaronder trillen en beven . Elk van deze stoornissen heeft echter een specifieke reeks diagnostische criteria die hen unieke en verschillende omstandigheden maken. Om elke diagnose duidelijker te begrijpen, worden deze stoornissen door verschillende factoren met elkaar vergeleken.
1 - Angst en vermijden
Paniekstoornis kan optreden met of zonder agorafobie, of de angst om paniekaanvalsymptomen te ervaren in een situatie die fysiek of emotioneel gênant is om aan te ontsnappen. Een persoon met een paniekstoornis is vaak bang voor de fysieke symptomen van paniekaanvallen, omdat hij gelooft dat ze een medisch probleem hebben dat hun ongemak veroorzaakt. In de loop van de tijd kan de persoon zich veiliger voelen tegen deze aanvallen door binnen bepaalde gebieden te blijven of een zelfbepaalde veilige zone te hebben, meestal dicht bij huis. Agorafobie ontwikkelt zich wanneer de persoon niet langer deze veilige zone kan verlaten zonder een intense angst te ervaren
Sociale fobie omvat angst om het middelpunt van de aandacht te zijn, bekritiseerd te worden of op de een of andere manier zich te gedragen op een manier die voor anderen in verlegenheid zou kunnen brengen. Deze angst voor publieke vernedering en algemeen ongemak in sociale settings kan zo groot worden dat de persoon de meeste publieke en sociale interacties kan vermijden. Een dergelijke vermijding verschilt van agorafobie, aangezien de persoon zich zorgen maakt over het toezicht van anderen en niet over het hebben van een paniekaanval.
2 - Symptomen
Paniekstoornis wordt gekenmerkt door terugkerende paniekaanvallen die vaak zonder waarschuwing worden aangepakt. Veel van de fysieke symptomen van een paniekstoornis , zoals trillen, moeite met ademhalen en hartkloppingen, kunnen de persoon doen voelen dat hij in gevaar is. De persoon kan ook geloven dat ze het risico lopen de controle te verliezen of gek te worden.
Sociale fobie omvat vaak enkele van de fysieke symptomen die lijken op paniekaanvallen, waaronder overmatig zweten en trillen. Deze symptomen zouden echter alleen worden veroorzaakt wanneer zij worden geconfronteerd met of bij het denken over openbare en sociale interacties. Andere veel voorkomende symptomen van sociale angststoornis zijn blozen , spierspanning, een laag zelfbeeld en het vermijden van sociaal contact.
3 - Sociale interacties
Mensen met een paniekstoornis voelen zich vaak genant om anderen te laten zien dat ze een paniekaanval krijgen. Een vertrouwd vriend of familielid kan een geliefde met paniekstoornis helpen ondersteunen. Mensen met een paniekstoornis genieten doorgaans van sociale interacties en kunnen veel baat hebben bij sociale steun. Velen ervaren echter eenzaamheid door te proberen hun paniek geheim te houden.
Sociale angststoornispatiënten ervaren ook een hoge mate van eenzaamheid. Zulke mensen willen misschien met anderen omgaan, maar vinden de angst die ze veroorzaken te overweldigend. Vrienden en familie moeten geduldig zijn in het helpen van een geliefde met een sociale fobie .
4 - Behandeling
Mensen met een paniekstoornis zoeken vaak medische aandacht voor hun lichamelijke symptomen, waaronder angstaanjagende gevoelens, zoals vernauwde ademhaling en hartkloppingen. Het is niet ongebruikelijk voor een persoon met een paniekstoornis om naar de eerste hulp te gaan vanwege de intensiteit van hun fysieke sensaties. Een arts kan bepalen of de symptomen het gevolg zijn van een paniekstoornis of een algemene medische aandoening.
Aangezien hun symptomen meestal niet zo extreem zijn als paniekstoornissen, zoeken mensen met een sociale fobie meestal geen medische hulp voor hun aandoening. Veel mensen met een sociale fobie realiseren zich niet dat ze een mentale gezondheidstoestand hebben. Ze kunnen in plaats daarvan geloven dat ze te verlegen zijn of een persoonlijkheidsfout hebben. Vanwege het sociale isolement en het gebrek aan kennis over de stoornis, blijven veel mensen met een sociale fobie niet gediagnosticeerd
Zowel paniekstoornis als sociale fobie kunnen effectief worden behandeld met medicijnen , zoals SSRI's . Medicijnen kunnen de symptomen onder controle houden en het dagelijks functioneren sterk verbeteren. Psychotherapie kan ook een uiterst nuttige behandeling zijn voor beide aandoeningen.
Een vorm van psychotherapie genaamd cognitieve gedragstherapie kan helpen bij het veranderen van iemands denkpatronen en negatief gedrag in verband met zijn toestand. Mensen met een paniekstoornis kunnen bijvoorbeeld leren hoe te denken aan hun fysieke symptomen als gevoelens van angst, in plaats van een levensbedreigende medische aandoening. Na verloop van tijd en met oefenen, kunnen deze nieuwe gedachten de persoon helpen meer controle te hebben wanneer paniekaanvallen zich voordoen. Mensen met een sociale fobie kunnen nieuwe manieren van denken over zichzelf en anderen ontwikkelen waardoor ze meer zelfvertrouwen kunnen krijgen in sociale situaties.
Hoewel het niet typisch is, is het mogelijk om te worden gediagnosticeerd met beide aandoeningen. Paniekstoornis en sociale angststoornis gaan vaak gepaard met een andere stemming of angststoornis, zoals obsessief-compulsief gedrag , depressie of posttraumatische stressstoornis . Mensen met een paniekstoornis of een sociale fobie zijn ook vatbaar voor het ontwikkelen van een probleem met middelenmisbruik .
Om er zeker van te zijn dat u de juiste diagnose krijgt, is het belangrijk om hulp te zoeken bij professionals die paniekstoornissen of andere angststoornissen kunnen behandelen. Praat met uw arts over diagnose en behandelingsopties. Zoek tijdig professionele hulp, omdat de behandeling de symptomen van angststoornissen sterk kan verminderen.
Bron:
American Psychiatric Association. "Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen, 4de uitgave, tekstherziening" 2000 Washington, DC: Author.