Een nadere blik op de grote scholen voor psychologie
Toen de psychologie voor het eerst ontstond als een wetenschap los van biologie en filosofie, begon het debat over hoe de menselijke geest en gedrag te beschrijven en te verklaren. De verschillende scholen voor psychologie vertegenwoordigen de belangrijkste theorieën binnen de psychologie.
De eerste school van denken, het structuralisme, werd bepleit door de grondlegger van het eerste psychologielab, Wilhelm Wundt .
Vrijwel onmiddellijk begonnen andere theorieën op te komen en te strijden voor dominantie in de psychologie.
In het verleden identificeerden psychologen zich vaak exclusief met één enkele school van denken. Tegenwoordig hebben de meeste psychologen een eclectische kijk op psychologie. Ze maken vaak gebruik van ideeën en theorieën van verschillende scholen in plaats van zich aan een enkelvoudig perspectief te houden.
De volgende zijn enkele van de belangrijkste stromingen die onze kennis en begrip van psychologie hebben beïnvloed:
Structuralisme en functionalisme: Early Schools of Thought
Structuralisme wordt algemeen beschouwd als de eerste denkrichting in de psychologie. Deze visie was gericht op het afbreken van mentale processen tot de meest elementaire componenten. Grote denkers in verband met het structuralisme zijn Wilhelm Wundt en Edward Titchener. De focus van het structuralisme lag op het reduceren van mentale processen tot hun meest elementaire elementen. De structuralisten gebruikten technieken zoals introspectie om de innerlijke processen van de menselijke geest te analyseren.
Functionalisme vormde een reactie op de theorieën van de structuralistische denkrichting en werd sterk beïnvloed door het werk van William James . In tegenstelling tot sommige van de andere bekende denkrichtingen in de psychologie, wordt functionalisme niet geassocieerd met één dominante theoreticus. In plaats daarvan zijn er een aantal functionalistische denkers verbonden aan dit perspectief, waaronder John Dewey , James Rowland Angell en Harvey Carr.
Auteur David Hothersall merkt echter op dat sommige historici zelfs twijfelen aan het feit of functionalisme moet worden beschouwd als een formele school voor psychologie, gezien het ontbreken van een centrale leider of een geformaliseerde reeks van ideeën.
In plaats van zich te concentreren op de mentale processen zelf, waren functionalistische denkers juist geïnteresseerd in de rol die deze processen spelen.
Gestalt psychologie
Gestaltpsychologie is een psychologische school gebaseerd op het idee dat we dingen als eengemaakte gehelen ervaren. Deze benadering van psychologie begon in Duitsland en Oostenrijk tijdens de late 19e eeuw als reactie op de moleculaire benadering van structuralisme. In plaats van gedachten en gedrag af te breken tot in de kleinste elementen, geloofden de gestaltpsychologen dat je naar de hele ervaring moest kijken. Volgens de Gestalt-denkers is het geheel groter dan de som der delen.
The Behaviorist School of Thought in Psychology
Gedrag werd een dominante denkrichting in de jaren vijftig. Het was gebaseerd op het werk van denkers zoals:
Gedragsgedrag suggereert dat al het gedrag kan worden verklaard door oorzaken van het milieu in plaats van door interne krachten. Gedragsmanagement is gericht op waarneembaar gedrag .
Theorieën van leren met inbegrip van klassieke conditionering en operante conditionering waren de focus van een groot deel van het onderzoek.
De gedragsschool van de psychologie had een significante invloed op de loop van de psychologie en veel van de ideeën en technieken die voortkwamen uit deze school van denken worden tegenwoordig nog steeds veel gebruikt. Gedragstraining, tokeneconomieën, aversietherapie en andere technieken worden vaak gebruikt in programma's voor psychotherapie en gedragsverandering.
The Psychoanalytic School of Thought
Psychoanalyse is een school voor psychologie gesticht door Sigmund Freud . Deze school van denken benadrukte de invloed van het onderbewustzijn op gedrag.
Freud geloofde dat de menselijke geest was samengesteld uit drie elementen: de id, het ego en het superego . Het ID bestaat uit oerdriften terwijl het ego de component is van de persoonlijkheid die belast is met het omgaan met de realiteit. Het superego is het deel van de persoonlijkheid dat alle idealen en waarden bevat die we van onze ouders en onze cultuur internaliseren. Freud geloofde dat de interactie van deze drie elementen leidde tot al het complexe menselijke gedrag.
Freuds school van denken was enorm invloedrijk, maar genereerde ook veel discussie. Deze controverse bestond niet alleen in zijn tijd, maar ook in moderne discussies over Freuds theorieën. Andere belangrijke psychoanalytische denkers zijn:
The Humanistic School of Thought
De humanistische psychologie ontwikkelde zich als een reactie op de psychoanalyse en het behaviorisme. De humanistische psychologie richtte zich in plaats daarvan op individuele vrije wil, persoonlijke groei en het concept van zelfverwezenlijking . Hoewel vroege stromingen in de eerste plaats waren gericht op abnormaal menselijk gedrag, verschilde de humanistische psychologie aanzienlijk in de nadruk op het helpen van mensen om hun potentieel te bereiken en te vervullen.
Grote humanistische denkers zijn onder meer:
De humanistische psychologie is nog steeds erg populair en heeft een aanzienlijke invloed gehad op andere gebieden van de psychologie, waaronder positieve psychologie . Deze specifieke tak van de psychologie is erop gericht mensen te helpen een gelukkiger en bevredigender leven te leiden.
De cognitieve school voor psychologie
Cognitieve psychologie is de school van de psychologie die mentale processen bestudeert, waaronder hoe mensen denken, waarnemen, onthouden en leren. Als onderdeel van het grotere veld van de cognitieve wetenschap is deze tak van de psychologie verwant aan andere disciplines, waaronder neurowetenschap, filosofie en taalkunde.
Cognitieve psychologie begon op te komen in de jaren 1950, deels als een reactie op behaviorisme. Critici van behaviorisme merkten op dat het geen verantwoording aflegde over hoe interne processen gedrag beïnvloedden. Deze periode wordt ook wel de "cognitieve revolutie" genoemd, omdat een schat aan onderzoek over onderwerpen zoals informatieverwerking, taal, geheugen en perceptie begon op te komen.
Een van de meest invloedrijke theorieën van deze school van denken was de stadia van de cognitieve ontwikkelingstheorie voorgesteld door Jean Piaget.
Een woord van
Hoewel sommige stromingen in de vergetelheid zijn geraakt, hebben ze elk een invloed gehad op de ontwikkeling van de psychologie. Sommige meer recente scholen voor psychologie, inclusief behaviorisme en cognitieve psychologie, blijven zeer invloedrijk. Tegenwoordig sluiten veel psychologen zich niet alleen aan bij een enkele denkrichting. In plaats daarvan kunnen ze een meer eclectische benadering hanteren, gebaseerd op veel verschillende perspectieven en theoretische achtergronden.
> Bronnen:
> Hergenhahn, BR. Een inleiding tot de geschiedenis van de psychologie. Belmont, CA: Wadsworth; 2009.
> Wertheimer, M. Een korte geschiedenis van de psychologie. New York: Psychology Press; 2012.