Wundt's Experimentele Techniek
Introspectie wordt vaak gebruikt in het dagelijks leven om te verwijzen naar het proces van naar binnen kijken, maar de term is ook van toepassing op een meer geformaliseerd proces dat ooit als een experimentele techniek werd gebruikt. Het experimentele gebruik van introspectie is vergelijkbaar met wat je zou kunnen doen als je je eigen gedachten en gevoelens analyseert, maar op een veel meer gestructureerde en rigoureuze manier.
Wat is introspectie?
De term introspectie kan worden gebruikt om zowel een informeel reflectieproces als een meer geformaliseerde experimentele benadering te beschrijven die al vroeg in de geschiedenis van de psychologie werd gebruikt.
De eerste betekenis is degene waar de meeste mensen waarschijnlijk het meest vertrouwd mee zijn, wat inhoudt dat we onze eigen interne gedachten en gevoelens informeel onderzoeken. Wanneer we nadenken over onze gedachten, emoties en herinneringen en onderzoeken wat ze betekenen, zijn we bezig met introspectie.
De term introspectie wordt ook gebruikt om een onderzoekstechniek te beschrijven die voor het eerst werd ontwikkeld door psycholoog Wilhelm Wundt . Ook bekend als experimentele zelfobservatie, hield de techniek van Wundt in mensen zo zorgvuldig en objectief mogelijk te analyseren en de inhoud van hun eigen gedachten te analyseren.
"Introspectie is het woord dat het vaakst wordt gebruikt om de methode van Wundt te beschrijven," verklaart auteur David Hothersall in zijn tekst Geschiedenis van de psychologie .
"De keuze is ongelukkig, want het kan worden opgevat als een soort leunstoelspeculatie, wat zeker niet was wat Wundt bedoelde ... Wundts introspectie was een rigide, gecontroleerde, zware experimentele procedure."
Hoe werd Introspection gebruikt in Wundt's Psychological Research?
In het laboratorium van Wundt werden hoogopgeleide waarnemers gepresenteerd met zorgvuldig gecontroleerde zintuiglijke gebeurtenissen.
Deze personen werden vervolgens gevraagd om hun mentale ervaringen met deze gebeurtenissen te beschrijven. Wundt geloofde dat de waarnemers veel aandacht moesten hebben voor de stimulans en de controle over de situatie. De waarnemingen werden ook vele malen herhaald.
Wat was het doel van deze observaties? Wundt geloofde dat er twee belangrijke componenten waren die de inhoud van de menselijke geest vormen: sensaties en gevoelens. Om de geest te begrijpen, geloofde Wundt dat onderzoekers meer moesten doen dan alleen de structuur of elementen van de geest identificeren. In plaats daarvan was het essentieel om te kijken naar de processen en activiteiten die plaatsvinden terwijl mensen de wereld om hen heen ervaren.
Wundt richtte zich op het zo gestructureerd en precies mogelijk maken van het introspectieproces. In veel gevallen werd de respondenten gevraagd om eenvoudig te antwoorden met een "ja" of "nee". In sommige gevallen hebben waarnemers op een telegraafsleutel gedrukt om hun antwoorden te geven. Het doel van dit proces was om introspectie zo wetenschappelijk mogelijk te maken.
Edward Titchener , een student van Wundt's, maakte ook gebruik van deze techniek, hoewel hij ervan werd beschuldigd dat hij veel van de oorspronkelijke ideeën van Wundt verkeerd had voorgesteld. Terwijl Wundt geïnteresseerd was in het kijken naar de bewuste ervaring als geheel, richtte Titchener zich in plaats daarvan op het opsplitsen van mentale ervaringen in individuele componenten.
Kritiek op introspectie
Hoewel de experimentele technieken van Wundt veel hebben gedaan om de oorzaak van psychologie een meer wetenschappelijke discipline te maken, had de introspectieve methode een aantal opmerkelijke beperkingen.
Het gebruik van introspectie als een experimentele techniek werd vaak bekritiseerd, met name door het gebruik van de methode door Titchener. Scholen van denken inclusief functionalisme en behaviorisme geloofden dat introspectie wetenschappelijke betrouwbaarheid en objectiviteit ontbeerde.
Andere problemen met introspectie omvatten:
- Verschillende waarnemers verschaften vaak significant verschillende responsen op exact dezelfde stimuli
- Zelfs de meest hoogopgeleide waarnemers waren niet consistent in hun antwoorden
- De techniek is onmogelijk te gebruiken met kinderen of dieren
- Introspectie is beperkt in gebruik; complexe onderwerpen zoals leren, persoonlijkheid, psychische stoornissen en ontwikkeling zijn moeilijk of zelfs onmogelijk om met deze techniek te bestuderen
Een woord van
Het gebruik van introspectie als hulpmiddel om naar binnen te kijken, is een belangrijk onderdeel van zelfbewustzijn en wordt zelfs gebruikt in psychotherapie als een manier om cliënten te helpen inzicht te krijgen in hun eigen gevoelens en gedrag. Hoewel de inspanningen van Wundt veel hebben bijgedragen tot de ontwikkeling en vooruitgang van de experimentele psychologie, erkennen onderzoekers nu de talrijke beperkingen en valkuilen van het gebruik van introspectie als een experimentele techniek.
> Bronnen:
> Brock, AC. De geschiedenis van introspectie opnieuw bekeken. In JW Clegg (Ed.), Zelfobservatie in de sociale wetenschappen. New Brunswick: Transaction Publishers; 2013.
> Hergenhahn, BR. Een inleiding tot de geschiedenis van de psychologie. Belmont, CA: Wadsworth; 2009.