Wat is psychoanalyse?

De psychoanalytische benadering van psychologie

Psychoanalyse wordt gedefinieerd als een reeks psychologische theorieën en therapeutische technieken die hun oorsprong vinden in het werk en de theorieën van Sigmund Freud. De kerngedachte centraal in de psychoanalyse is de overtuiging dat alle mensen onbewuste gedachten, gevoelens, verlangens en herinneringen bezitten. Door de inhoud van het onbewuste bewust te maken, kunnen mensen catharsis ervaren en inzicht krijgen in hun huidige gemoedstoestand.

Basisprincipes

Een korte geschiedenis

Sigmund Freud was de grondlegger van de psychoanalyse en de psychodynamische benadering van de psychologie.

Deze school van denken benadrukte de invloed van het onderbewustzijn op gedrag. Freud geloofde dat de menselijke geest was samengesteld uit drie elementen: de id, het ego en het superego.

Freuds theorieën over psychoseksuele stadia , het onbewuste en de droomsymboliek blijven een populair onderwerp onder zowel psychologen als leken, ondanks het feit dat zijn werk vandaag met scepticisme wordt bekeken door velen.

Veel van de waarnemingen en theorieën van Freud waren gebaseerd op klinische casussen en case-studies, waardoor zijn bevindingen moeilijk te generaliseren waren naar een grotere populatie. Hoe dan ook, de theorieën van Freud veranderden onze manier van denken over de menselijke geest en gedrag en legden een blijvende stempel op psychologie en cultuur.

Een andere theoreticus verbonden aan psychoanalyse is Erik Erikson . Erikson breidde Freuds theorieën uit en benadrukte het belang van groei gedurende de hele levensduur. Erikson's psychosociale stadiumtheorie van persoonlijkheid blijft vandaag invloedrijk in ons begrip van menselijke ontwikkeling.

Volgens de American Psychoanalytic Association helpt de psychoanalyse mensen zichzelf te begrijpen door de impulsen te ontdekken die ze vaak niet herkennen omdat ze verborgen zijn in het onbewuste. Tegenwoordig omvat psychoanalyse niet alleen psychoanalytische therapie, maar ook toegepaste psychoanalyse (die psychoanalytische principes toepast op situaties en situaties in de echte wereld) en neuro-psychoanalyse (die neurowetenschap toepaste op psychoanalytische onderwerpen zoals dromen en onderdrukking).

Hoewel traditionele freudiaanse benaderingen uit de gratie zijn geraakt, benadrukken de moderne benaderingen van de psychoanalytische therapie een niet-oordelende en empathische benadering.

Cliënten kunnen zich veilig voelen als ze gevoelens, verlangens, herinneringen en stressoren onderzoeken die tot psychische problemen kunnen leiden. Onderzoek heeft ook aangetoond dat het zelfonderzoek dat in het psychoanalytische proces wordt gebruikt, kan bijdragen aan emotionele groei op lange termijn.

Belangrijke data

Grote denkers in de psychoanalyse

Sleutelterminologie

Psychoanalyse omvat ook een aantal verschillende termen en ideeën met betrekking tot de geest, persoonlijkheid en behandeling.

Case Studies

Een case study is gedefinieerd als een diepgaande studie van één persoon. Enkele van de beroemdste casestudies van Freud zijn Dora, Little Hans en Anna O. en had een krachtige invloed op de ontwikkeling van zijn psychoanalytische theorie.

In een case study probeert de onderzoeker heel intensief naar elk aspect van iemands leven te kijken. Door de persoon zo zorgvuldig te bestuderen, is de hoop dat de onderzoeker inzicht kan krijgen in hoe de geschiedenis van die persoon bijdraagt ​​aan hun huidige gedrag. Hoewel de hoop is dat de inzichten die tijdens een casestudy zijn opgedaan van toepassing kunnen zijn op anderen, is het vaak moeilijk om de resultaten te generaliseren omdat casestudy's over het algemeen zo subjectief zijn.

De bewuste en onbewuste geest

De onbewuste geest omvat alle dingen die buiten ons bewuste bewustzijn liggen. Deze kunnen bestaan ​​uit herinneringen uit de vroege kindertijd, geheime verlangens en verborgen drives. Volgens Freud bevat het onbewuste dingen die onaangenaam of zelfs sociaal onaanvaardbaar kunnen zijn. Omdat deze dingen pijn of conflicten kunnen veroorzaken, worden ze begraven in het onbewuste.

Hoewel deze gedachten, herinneringen en aandrang buiten ons bewustzijn kunnen liggen, blijven ze de manier beïnvloeden waarop we denken, handelen en ons gedragen. In sommige gevallen kunnen de dingen buiten ons bewustzijn gedrag negatief beïnvloeden en tot psychisch leed leiden.

De bewuste geest omvat alles dat zich in ons bewustzijn bevindt. De inhoud van de bewuste geest zijn de dingen waarvan we ons bewust zijn of die gemakkelijk tot bewustzijn kunnen brengen.

De ID, Ego en Superego

Id : Freud geloofde dat persoonlijkheid was samengesteld uit drie sleutelelementen. De eerste hiervan is bekend als de id. De id bevat alle onbewuste, basale en primaire aandrang.

Ego : het tweede aspect van persoonlijkheid dat naar voren komt, staat bekend als het ego. Dit is het deel van de persoonlijkheid dat moet omgaan met de eisen van de realiteit. Het helpt de driften van het ID te beheersen en zorgt ervoor dat we ons gedragen op manieren die zowel realistisch als acceptabel zijn. In plaats van deel te nemen aan gedrag dat is ontworpen om aan onze verlangens en behoeften te voldoen, dwingt het ego ons om onze behoeften te vervullen op een manier die sociaal aanvaardbaar en realistisch is. Naast het beheersen van de eisen van het ID, helpt het ego ook om een ​​balans te vinden tussen onze fundamentele driften, onze idealen en de realiteit.

Superego : het superego is het laatste aspect van persoonlijkheid dat naar voren komt en het bevat onze idealen en waarden. De waarden en overtuigingen die onze ouders en de maatschappij ons inboezemen, zijn de leidende kracht van het superego en het streeft ernaar ons te laten gedragen volgens deze moraal.

De verdedigingsmechanismen van het ego

Een afweermechanisme is een strategie die het ego gebruikt om zichzelf tegen angst te beschermen. Deze defensieve gereedschappen fungeren als een manier om de onaangename of verontrustende aspecten van het onbewuste in het bewustzijn te houden. Wanneer iets te overweldigend of zelfs ongepast lijkt, helpen afweermechanismen de informatie ervan te weerhouden het bewustzijn te betreden om ongerief te minimaliseren.

kritieken

Sterke punten

Referenties:

Amerikaanse psychoanalytische vereniging. (nd). Over psychoanalyse. Teruggehaald van http://www.apsa.org/content/about-psychoanalysis.

Freud, S. (1916-1917). Inleidende lezingen over psychoanalyse . SE, 22, 1-182.

Freud, A. (1937). Het ego en de verdedigingsmechanismen. Londen: Karnac Books.

Schwartz, C. (2015). Wanneer Freud fMRI loochent. De Atlantische Oceaan . Teruggeplaatst van http://www.theatlantic.com/health/archive/2015/08/neuroscience-psychoanalysis-casey-schwartz-mind-fields/401999/.