Volwassen ADHD
In het verleden werd ADHD (Attention-Deficit / Hyperactivity Disorder) beschouwd als een aandoening die kinderen hadden en vervolgens "groeiden uit" voordat ze de volwassen leeftijd bereikten. We weten nu echter dat ADHD een aandoening is die een leven omvat, van kindertijd tot ouderdom.
Typisch, ADHD-symptomen veranderen door iemands leven, althans in termen van wat anderen kunnen waarnemen. De hyperactiviteit van een jong kind is bijvoorbeeld zichtbaar voor iemand anders omdat het kind fysiek erg actief is.
Ter vergelijking: een volwassene lijkt relatief ontspannen en stil te zijn. Dit komt omdat volwassenen coping-strategieën ontwikkelen om te voldoen aan sociale verwachtingen. De hyperactiviteit is nog steeds aanwezig, maar deze is grotendeels intern geworden.
Omdat aandachtstekort / hyperactiviteitsstoornis een neurologische aandoening is die van invloed is op iemands vermogen om zich te concentreren, op te letten en gedrag te beheren (inclusief impulsiviteit), kan ADHD problemen veroorzaken op elk gebied van het volwassen leven, inclusief relaties , werk, gezondheid en financiën .
-
Redenen waarom het moeilijk is om vrienden te houden wanneer u ADHD heeft
-
Can Talk Therapy Hulp bij ADHD?
Mensen zijn vaak verbaasd en opgelucht om te beseffen dat sommige van hun gedragingen, waarvan ze dachten dat ze 'lui' of 'dom' waren, eigenlijk te maken hebben met ADHD - een besef dat sommigen ver na hun kindertijd komen.
Er zijn verschillende soorten ADHD, die zowel kinderen als volwassenen kunnen treffen. Hoe ADHD eruitziet, hangt af van het type dat jij (of iemand van wie je houdt) het beheer is.
10 Tekenen van onoplettende ADHD bij volwassenen
Je raakt afgeleid: je geest kan afdwalen als je in een werkvergadering bent of naar instructies luistert. Soms dagdroom je om verveling te verlichten, en soms raak je afgeleid, zelfs als je heel hard probeert om op te letten.
U hebt problemen met aandacht voor details: dit kan de indruk wekken dat u onvoorzichtig bent of dat u niet hard probeert.
Je bent ongeorganiseerd: misschien vind je het moeilijk om je fysieke omgeving netjes te houden. Misschien arriveert u op de verkeerde dag op een afspraak met een tandarts of ziet u er rommelig uit.
U hebt problemen met het tijdmanagement: de tijd kan anders verlopen als u ADHD heeft. Dit betekent dat je vaak te laat bent voor afspraken, opdrachten op het allerlaatste moment in werkopdrachten moet indienen en nachtbrakers moet ophalen om deadlines te halen.
Je geheugen is slecht: het is een staande grap onder je vrienden dat je je verjaardag nooit meer herinnert. Je hebt altijd een ongemakkelijk gevoel dat je iets bent vergeten, maar je bent niet zeker wat het is. Wanneer u uw huis verlaat, moet u meestal minstens één keer teruggaan voor een item dat u bent vergeten.
Je worstelt om taken te voltooien: Je bent redelijk goed in het starten van een taak, maar het is een uitdaging om de motivatie en het momentum te houden om het helemaal tot het einde te doorlopen.
Je verschijnt niet om te luisteren: Mensen beschuldigen je ervan dat je niet naar ze luistert als ze met je praten.
Misschien vind je het moeilijk om direct naar ze te kijken als ze praten, en dit geeft de indruk dat je niet geïnteresseerd bent in wat ze zeggen.
Je vermijdt taken: je stelt het zitten uit om aan een taak te werken die mentale inspanning vereist, vooral als er geen deadline dreigt.
Je verliest concentratie tijdens het rijden: Je hebt veel kleine botsingen en kaartjes gehad om niet te stoppen bij stopborden, omdat je werd afgeleid.
Je vindt een alledaagse taak moeilijk: je vindt basislevensmiddelen, zoals boodschappen doen, een was doen of een koffer uitpakken, een hele uitdaging. Dit kan ervoor zorgen dat je je rot voelt over jezelf, omdat iedereen 'moet' in staat zijn om deze dingen te doen.
10 Tekenen van hyperactief-impulsieve ADHD bij volwassenen
Je lijkt altijd onderweg te zijn: je hebt een volledig schema en veel fysieke energie. Mensen denken vaak dat je veel jonger bent dan je biologische leeftijd vanwege hoeveel energie je hebt.
Je hebt een moeilijke tijd zittend: Toen je een kind was, sprong je waarschijnlijk vaak op als je verondersteld werd stil te zitten.
Als volwassene heb je leren zitten, maar je vindt nog steeds manieren om te bewegen door je voet te laten stuiteren, met je vingers te tikken of met een pen te spelen.
Je onderbreekt wanneer anderen aan het woord zijn: omdat je geest snel werkt, voltooi je andermans zinnen of beantwoord je een vraag voordat deze volledig is gesteld. Andere keren dat je onderbreekt en spreekt omdat je bang bent, vergeet je wat je wilde zeggen als je het niet meteen zegt.
U bent spraakzaam : u bent bekend bij uw familie en vrienden om zeer hyper spraakzaam te zijn. Je kunt ook luid praten en genieten van het debat.
Je vindt het wachten moeilijk: wachten is een uitdaging voor jou. Of je nu wacht op een vriend die aankomt, bij een stoplicht of in een rij in de winkel, je voelt je erg onrustig, ongeduldig en verveeld.
Je rijdt heel snel: je geniet van te hard rijden - en wordt er vaak voor getrokken.
Je houdt niet van traagheid: je wordt ongeduldig van 'trage' mensen. Je versnelt ook door taken, zelfs belangrijke taken, gewoon om ze over te nemen.
Je voelt interne rusteloosheid: je voelt je onrustig als je fysiek stil moet zijn (bijvoorbeeld in een restaurant of tijdens een vergadering).
-
Hoe de inname van suiker te verminderen wanneer u ADHD heeft
-
ADHD-volwassenen moeten hun zelfrespect vergroten om beter te kunnen voelen
Dit kan soms een gevoel van pijn zijn.
U neemt snel beslissingen: soms is dit goed; soms laat het je spijt achter.
U zegt dingen impulsief: u beledigt vaak mensen omdat u dingen zegt zonder ze door te denken. Je zegt veel 'sorry'. Misschien heb je een baan opgezegd zonder erover na te denken.
Hoe wordt Adult ADHD gediagnosticeerd?
Het krijgen van de diagnose ADHD is niet zo eenvoudig als het hebben van een bloedtest of het invullen van een online vragenlijst. Een gedetailleerde evaluatie is vereist. Dit wordt gedaan door een gezondheidswerker die ervaring heeft met ADHD bij volwassenen. De taak van deze persoon tijdens de evaluatie is om te beslissen of je voldoet aan de criteria voor ADHD zoals uiteengezet in het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM), de officiële diagnostische handleiding die in de Verenigde Staten wordt gebruikt.
Het testen gebeurt met behulp van vragenlijsten, beoordelingsschalen, intellectuele screeningen en interviews, en door het meten van aanhoudende aandacht en afleidbaarheid. ADHD-symptomen kunnen lijken op andere aandoeningen zoals depressie, bipolaire stoornis, leerstoornissen en slaapproblemen. Daarom is een belangrijk onderdeel van het evaluatieproces om te bepalen of u samen ADHD, een andere aandoening of ADHD en een bestaande aandoening heeft.
De nieuwste editie van de DSM (5e editie), gepubliceerd in 2013, houdt rekening met de symptomen van ADHD bij volwassenen. Dit is erg nuttig, omdat men dacht dat volwassen ADHD over het hoofd werd gezien in eerdere DSM's.
ADHD en volwassen vrouwen
Vrouwen hebben meer kans op onoplettend ADHD, wat historisch gezien betekende dat hun ADHD-symptomen over het hoofd werden gezien in de kindertijd . Leraren en ouders waren zich ervan bewust dat hyperactiviteit een symptoom was van ADHD, maar er was minder bekend over onoplettende ADHD. Als een kind dagdroomde of ongeorganiseerd was, werd aangenomen dat dit het karakter van het kind was in plaats van ADHD. Hierdoor worden veel vrouwen (en sommige mannen) op latere leeftijd gediagnosticeerd met ADHD.
Vrouwen kunnen ook hyperactief-impulsieve ADHD hebben, hoewel dit minder vaak voorkomt. Opgroeien, een meisje kan worden omschreven als een tomboy vanwege haar fysieke energie, zelfs wanneer ADHD de oorzaak was.
Hoe wordt volwassen ADHD behandeld?
Medicatie is de meest voorkomende manier om ADHD te behandelen. Het is echter niet de enige manier. Er is een gezegde: "Pillen leren geen vaardigheden." Dit betekent dat het leren van ADHD-vriendelijke manieren om dagelijkse taken uit te voeren ook nuttig is. Veel behandelplannen bevatten een combinatie van benaderingen, omdat elke methode de effectiviteit van de ander vergroot. Het innemen van medicijnen kan het bijvoorbeeld gemakkelijker maken om nieuw gedrag te implementeren.
geneesmiddel
Er zijn twee groepen medicijnen die uw arts kan voorschrijven: stimulantia en niet-stimulerende middelen .
Soms zijn mensen op hun hoede om een stimulerend middel te nemen; deze medicijnen krijgen veel negatieve aandacht in de pers. Het zijn echter de meest bestudeerde ADHD-medicijnen. Stimulantia verminderen hyperactiviteit en impulsiviteit en verhogen de aandacht. Het is belangrijk om nauw samen te werken met uw arts om de juiste dosering voor u te vinden en om eventuele bijwerkingen die u ervaart te melden.
Een niet-stimulerend medicijn kan worden voorgeschreven in plaats van een stimulerend medicijn als je een voorgeschiedenis van verslavingen hebt of te veel bijwerkingen hebt bij het nemen van stimulerende medicatie. Soms wordt een combinatie van stimulerende en niet-stimulerende medicijnen voorgeschreven.
Counseling
Er zijn veel soorten counseling-benaderingen. Cognitieve gedragstherapie (CBT) is effectief gebleken voor de behandeling van ADHD. Met dit type therapie leer je nieuwe manieren om je in de wereld te gedragen. Een laag zelfbeeld en schaamte zijn veelvoorkomende gevoelens voor volwassenen met ADHD, en CBT is een nuttige manier om deze problemen aan te pakken.
Aanvullende manieren om uw ADHD te helpen
Er zijn veel andere manieren om de negatieve effecten van ADHD op je leven te minimaliseren. U komt bijvoorbeeld in aanmerking voor een werkplek. Je zou oefening in je leven kunnen opnemen en stressreductietechnieken kunnen oefenen. Het maken van veranderingen in levensstijl, zodat je je richt op persoonlijke sterke punten, is ook nuttig.
> Bronnen:
> Antshel, KM, Hargrave TM, Simonescu M, Kaul P, Hendricks K, Faraone SV. 2011. Vooruitgang in het begrijpen en behandelen van ADHD. BMC Medicine 9 (1): 72.
> Jensen, P. 2009. Methylfenidaat en psychosociale behandelingen, alleen of in combinatie, verminderen ADHD-symptomen. Evidence-based mentale gezondheid 12 (1): 18.
> Kessler, RC, L. Adler, R. Barkley, J. Biederman, CK Conners, O. Demler et al 2006. De > Revalence > en correlaten van adhd ADHD in de Verenigde Staten: resultaten van de nationale replicatie van comorbiditeitsenquêtes. American Journal of Psychiatry 163 (4): 716-723.
> Kessler, RC, L. Adler, R. Barkley, J. Biederman, CK Conners, LL Greenhill en T. Spencer. 2011. De prevalentie en correlaten van ADHD bij volwassenen. Bij ADHD bij volwassenen; Karakterisering, diagnose en behandeling, onder redactie van JK Buitelaar, CC Kan en P. Asherson. Cambridge, VK: Cambridge University Press.
> Treuer, T., SS Gau, L. Mendez, W. Montgomery, JA Monk, M. Altin et al. 2013. Een systematische review van combinatietherapie met stimulerende middelen en atomoxetine voor Attention-Deficit / Hyperactivity Disorder, waaronder patiëntkenmerken, behandelstrategieën, effectiviteit en verdraagbaarheid. Journal of Child and Adolescent Psychopharmacology 23: 179-193.