Tekenen en symptomen van ADHD

ADHD-symptomen

De kernsymptomen van attention-deficit / hyperactivity disorder, of ADHD, zijn problemen bij het reguleren van aandacht en het beheersen van impulsen en hyperactiviteit. Deze kernsymptomen kunnen zich echter op veel verschillende manieren voordoen.

> Het verband tussen ADHD-symptomen en neurotransmitteractiviteit in de hersenen begrijpen.

ADHD-symptomen kunnen :

Het type (of de presentatie) van ADHD waarbij een persoon wordt gediagnosticeerd, is afhankelijk van de combinatie van de symptomen die de persoon heeft.

Er zijn drie presentaties van ADHD :

Officiële ADHD-symptomen

Het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (DSM) is de officiële diagnostische gids voor psychische problemen die in de Verenigde Staten worden gebruikt. Het identificeert negen symptomen van onoplettende ADHD en negen symptomen voor hyperactief / impulsieve ADHD.

Onoplettende ADHD-symptomen

Hier is een aangepaste versie van de symptoomlijst van DSM voor mensen met onoplettende ADHD:

Hyperactieve / Impulsieve ADHD-symptomen

Hier is een aangepaste versie van de symptoomlijst van DSM voor mensen met hyperactief / impulsieve ADHD:

Niet-officiële ADHD-symptomen

Naast de officiële symptomen zijn er extra ADHD-symptomen die veel kinderen en volwassenen ervaren. Soms worden dit secundaire symptomen of zachte symptomen genoemd.

Hoewel ze tijdens het diagnoseproces niet in aanmerking worden genomen, hebben ze vaak invloed op de kwaliteit van het leven van mensen. Wanneer mensen die met ADHD leven zich realiseren dat dit gedrag verband houdt met ADHD, kunnen ze een gevoel van opluchting ervaren of 'aha'-momenten hebben.

Het helpt verklaren waarom ze zijn zoals ze zijn en waarom ze zich anders voelen dan andere mensen.

ADHD-symptomen bij volwassenen

ADHD-symptomen veranderen meestal op volwassen leeftijd. Hyperactiviteit wordt minder zichtbaar voor de waarnemer. Een volwassene kan relatief stil zitten, ook al voelt hij een interne rusteloosheid.

Onoplettende symptomen van ADHD blijven meestal consistent. Volwassenen hebben echter meestal meer controle over hun omgeving dan kinderen. Volwassenen kunnen een leven ontwerpen dat werkt met hun ADHD-symptomen. Veel mensen met hyperactief ADHD kiezen bijvoorbeeld voorzichtig voor een carrière waarbij ze niet lang aan een bureau hoeven te zitten. Ze kunnen in een ziekenhuis werken in een baan waar veel wordt gelopen, of een verkoopmedewerker worden die hun auto als reisbureau gebruikt. Deze vrijheid is niet beschikbaar voor een kind op school, en de ADHD-symptomen in de kindertijd lijken daarom slechter te zijn dan die voor volwassenen.

Bij kinderen veroorzaken ADHD-symptomen meestal problemen op school, zoals lage cijfers of problemen krijgen voor storend gedrag. Bij volwassenen kunnen ADHD-symptomen resulteren in meer uiteenlopende problemen zoals het verliezen van een baan, faillissement, huwelijksproblemen en verslavingen. Daarom is het belangrijk om mogelijke ADHD-symptomen te herkennen en hulp te zoeken.

ADHD-symptomen bij meisjes

Meisjes hebben vaker een onoplettende ADHD, die vaak onopgemerkt en ongediagnosticeerd kan blijven. Een hyperactieve jongen is veel gemakkelijker te detecteren dan een stille, dagdromende meid.

Als een meisje hyperactiviteit-impulsiviteit heeft, kan ze worden beschouwd als een 'tomboy' omdat ze lichamelijk actiever is dan andere meisjes van haar leeftijd. Ze kan ook heel spraakzaam zijn en impulsief anderen onderdrukken die praten. Hierdoor kan het voor haar moeilijk zijn om vrienden te maken met andere meisjes.

In tegenstelling tot de manier waarop ADHD-symptomen bij jongens worden gezien, worden ADHD-symptomen bij meisjes vaak toegeschreven aan het karakter van een meisje. Een meisje kan bijvoorbeeld worden beschouwd als een 'drama queen', een 'tomboy' of een 'chatterbox'.

Een van de voordelen van het feit dat meisjes formeel worden gediagnosticeerd met ADHD is dat de diagnose de schaamte en schuldgevoelens over de symptomen verhoogt. Het bevrijdt hen ook van de labels die ze hebben gekregen.

Meisjes met ADHD hebben meer kans op een eetstoornis dan meisjes die geen ADHD hebben.

ADHD-symptomen bij vrouwen

De hormoonveranderingen die vrouwen door hun leven ervaren - puberteit, zwangerschap, menopauze en maandelijkse hormoonfluctuaties - kunnen de ernst van hun ADHD-symptomen verhogen. In het verleden werden vrouwen met ADHD vaak gediagnosticeerd met angst of depressie. Dankzij de toegenomen kennis en onderzoek over ADHD-symptomen, worden meer vrouwen correct gediagnosticeerd.

ADHD-symptomen behandelen

Na het lezen van de grote verscheidenheid aan ADHD-symptomen die hierboven zijn vermeld, zou u zich misschien ontmoedigd voelen. Weet dat ADHD-symptomen met succes kunnen worden behandeld en beheerd. De eerste stap is om een ​​formele diagnose te krijgen. Je leert welke presentatie van ADHD je hebt (onoplettend, hyperactief-impulsief of gecombineerd) en of je naast elkaar bestaande aandoeningen hebt die ook moeten worden behandeld. Van daaruit kunt u samenwerken met uw arts en andere gezondheidswerkers om de beste combinatie van behandelingen te vinden om uw ADHD-symptomen te helpen. Hetzelfde geldt voor jou als je een bezorgde ouder bent; de diagnose kan u machtigen met informatie die u nodig hebt om actie te ondernemen en uw kind te helpen.

Positieve ADHD-kenmerken

Het woordsymptoom betekent vaak dat er iets onaangenaams aan de hand is. Mensen met ADHD hebben echter veel positieve eigenschappen. De volgende zijn 10 veel voorkomende:

Terwijl je het potentieel of de bevestiging van een ADHD-diagnose opneemt, kan het heel nuttig zijn om dit in gedachten te houden.

bronnen:

American Psychiatric Association. (2013). Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen (5e druk). Washington, DC:

Diederman, J., SWBall, M. Monuteaux, CB Surman, JL Johnson en S. Zeitlin. 2007. Zijn meisjes met ADHD een risico voor eetstoornissen? Resultaten van een gecontroleerde prospectieve studie van vijf jaar. Journal of developmental and Behavioral Pediatrics. 28 (4): 302-307