OCD is een chronische aandoening die aanzienlijke gevolgen kan hebben voor uw leven
Obsessief-compulsieve stoornis (OCD) is een aandoening die wordt gekenmerkt door overweldigende, obsessieve gedachten en dwanghandelingen. Deze obsessieve gedachten en repetitief gedrag kunnen een aanzienlijke impact hebben op je leven, maar kunnen worden geholpen door een aantal medische interventies.
Of je nu leeft met OCD of iemand met de aandoening steunt, hier zijn 10 feiten over ocs die je moet weten:
1. OCD kan aanzienlijke angst veroorzaken
Als u OCD heeft, kunt u ernstige angst krijgen als gevolg van obsessieve gedachten . Vaak worden rituelen of dwanghandelingen gebruikt die de angst verminderen die door obsessies wordt veroorzaakt. Dit gedrag omvat:
- Herhaaldelijk controleren of de deuren vergrendeld zijn.
- Objecten, letters of woorden tellen.
- Herschikken van objecten om een specifieke volgorde of symmetrie te garanderen.
- Dingen in veelvouden doen, zoals vijf keer het licht aan- en uitzetten omdat vijf een "goed" nummer is.
OCD wordt gekenmerkt door obsessies en dwanghandelingen, maar de manieren waarop OCD-symptomen zich manifesteren variëren van persoon tot persoon. Als u OCD heeft, kunt u ook een ticstoornis hebben en meerdere motorische bewegingen ervaren, zoals knipperende of gezichtstics. Er zijn verschillende subtypen van OCS , waaronder een obsessie voor reinheid, een obsessie voor symmetrie en orde, en oppotten.
2. Veel mensen met ocs hebben inzicht in hun symptomen
Als je OCD hebt, kun je de irrationaliteit of overdrevenheid van je obsessies of dwanghandelingen herkennen.
Dit kan een van de meest frustrerende aspecten van de aandoening zijn.
3. OCD beïnvloedt ongeveer 2,5 procent van de mensen gedurende hun hele leven
Er is geen verschil in de mate van OCS bij mannen en vrouwen. Mensen van alle culturen en etniciteit worden getroffen, maar er zijn verschillende risicofactoren die de kans op het ontwikkelen van deze aandoening kunnen vergroten, waaronder:
- Leeftijd. Je loopt het grootste risico om OCD te ontwikkelen tijdens de late adolescentie. Zodra u de vroege volwassen leeftijd bereikt, neemt het risico op het ontwikkelen van OCD af.
- Geslacht. Mannen en vrouwen hebben evenveel kans OCD te ontwikkelen als gevolg van de puberteit, maar mannen hebben meer kans OCD te ontwikkelen tijdens hun jeugd.
- Genetica. Het hebben van gezinsleden met OCD verhoogt uw risico aanzienlijk. Hoe dichterbij die persoon bij uw naaste familie staat, hoe groter het risico, vooral als hun OCS als kind of tiener is begonnen.
- Traumatische levensgebeurtenissen. Stressvolle, traumatische gebeurtenissen, zoals seksueel misbruik of de dood van een geliefde, verhogen uw risico.
- Hersenstructuur. Hoewel onderzoek niet helemaal duidelijk is, wordt aangenomen dat er een verband is tussen OCD-symptomen en onregelmatigheden in de hersenen.
4. Symptomen van OCD beginnen meestal in adolescentie en vroege volwassenheid
Kinderen tot 4 jaar kunnen echter worden beïnvloed. Hoewel het zeldzaam is, kan OCD ook op latere leeftijd beginnen. Typisch, de meeste mensen worden gediagnosticeerd op de leeftijd van 19.
5. Een enkel OCD-gen is niet geïdentificeerd
OCD ontwikkelen is het resultaat van een complexe interactie tussen levenservaring en genetische risicofactoren. Hoewel er geen enkel gen is geïdentificeerd, weten onderzoekers dat er een genetische link is van studies van tweelingen, die aantoonden dat wanneer een tweeling OCD heeft, de andere de kans heeft de aandoening te ontwikkelen.
6. OCD kan niet worden vastgesteld met behulp van een bloedtest of röntgenfoto
Als u denkt dat u OCD heeft, moet u een opgeleide professional in de geestelijke gezondheidszorg, zoals psychiater of psycholoog, een diagnose stellen. De symptomen van OCD lijken op andere ziekten, dus het is belangrijk om professionele hulp te zoeken.
7. Effectieve behandelingen zijn beschikbaar
Deze omvatten medicijnen zoals Prozac (fluoxetine), Zoloft (sertraline), Paxil (paroxetine) en Anafranil (clomipramine), die serotoninespiegels beïnvloeden, evenals psychotherapieën, waaronder cognitieve gedragstherapie (CGT). Medicatie en psychotherapie kunnen even effectief zijn.
Onderzoekers kijken ook naar andere therapieën zoals diepe hersenstimulatie (DBS) voor mensen met therapieresistente OCD.
8. Stress kan OCD-symptomen veroorzaken of erger maken Erger
Door je stressniveaus onder controle te houden, kun je de ernst en frequentie van je symptomen aanzienlijk verminderen.
9. OCD is een chronische psychische aandoening
Uw aandacht moet uitgaan naar de dagelijkse beheersing van uw symptomen, in plaats van u te genezen van de aandoening.
10. Het is mogelijk om een volledige en productieve levensduur te hebben met OCD
Met goede coping-mechanismen en behandelingen op zijn plaats, kunt u een gelukkig en productief leven leiden.
bronnen
- American Psychiatric Association. "Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen, 4de uitgave, tekstherziening" 2000 Washington, DC: Author.
- Goodman, Wayne K. & Lydiard, R. Bruce. "Erkenning en behandeling van obsessief-compulsieve stoornis". Journal of Clinical Psychiatry december 2007 68: e30. 01 september 2008.
- National Institute of Health, Obsessive-Compulsive Disorder. 2016.
- Pauls, David. "De genetica van obsessieve-compulsieve stoornis: een overzicht van het bewijsmateriaal." American Journal of Medical Genetics 15 april 2008, 148: 133-139. 01 september 2008.
- Schruers, K., Koning, K., Luermans, J., Haack, MJ, & Griez, E. "Obsessief-compulsieve stoornis: een kritische beoordeling van therapeutische perspectieven". Acta Psychiatrica Scandinavica 15 februari 2005 111: 261-271. 01 september 2008