Gemeenschappelijke en ernstige bijwerkingen
Alle medicijnen, waaronder antidepressiva , kunnen ongewenste negatieve effecten veroorzaken die we bijwerkingen noemen.
Hoe om te gaan met bijwerkingen
Sommige van deze negatieve effecten kunnen vrij mild zijn, terwijl andere mogelijk ernstiger zijn. Bovendien kunnen ze in de loop van de tijd verdwijnen of minder ernstig worden. Als u problemen ervaart met bijwerkingen, moet u dit aan uw arts vertellen omdat hij of zij u ofwel strategieën kan geven om met de bijwerkingen om te gaan of een ander antidepressivum voor u kan voorschrijven dat minder of meer aanvaardbare bijwerkingen heeft.
Raadpleeg uw arts
Houd er echter rekening mee dat het nooit een goed idee is om te stoppen met het nemen van uw antidepressivum zonder dit eerst met uw arts te bespreken. Een onaangename reeks symptomen die bekend staan als het staken van de behandeling kan optreden als u stopt met het te snel nemen van uw medicatie. Deze symptomen omvatten elektrische schoksensaties, tintelingen, levendige dromen, hallucinaties, zweten, spierpijn, wazig zien, slapeloosheid, angst, prikkelbaarheid, opwinding, maagklachten en vermoeidheid.
Het is altijd het beste om uw antidepressivum heel langzaam af te bouwen met de hulp van uw arts. Dit geeft uw hersenen de tijd om aan de veranderingen te wennen en u zult minder effecten opmerken als u zich houdt aan het plan van uw arts.
Vaak voorkomende bijwerkingen
Enkele van de meer algemene negatieve effecten die veel patiënten ervaren met antidepressiva zijn duizeligheid, vermoeidheid, wazig zien, seksuele bijwerkingen, gewichtstoename, obstipatie, slapeloosheid, droge mond, misselijkheid en angst.
Uw arts zal u geschikte behandelstrategieën kunnen aanbieden voor veel van deze of kan ook wijzigingen in uw dosis aanbrengen of u overzetten op een ander medicijn dat u beter kunt verdragen.
Ernstige bijwerkingen
Hoewel veel van de meest voorkomende bijwerkingen geen reden tot overdreven bezorgdheid zijn, zijn er zeker zeldzame, maar meer ernstige bijwerkingen waarvan u zich bewust moet zijn.
Onder deze zijn:
Serotoninesyndroom
Deze bijwerking houdt verband met het gebruik van antidepressiva, selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) en serotonine-norepinefrineheropnameremmers (SNRI's). Het serotoninesyndroom treedt op wanneer een neurochemisch middel in de hersenen dat serotonine wordt genoemd, gevaarlijk hoge niveaus bereikt. Het wordt meestal geactiveerd wanneer een SSRI- of SNRI-medicatie wordt gebruikt in combinatie met een tweede medicijn dat ook serotoninespiegels beïnvloedt, zoals een ander antidepressivum.
Symptomen van het serotoninesyndroom zijn verwarring, agitatie, spiertrekkingen, zweten, rillingen en diarree. Bovendien kunnen ernstige gevallen symptomen omvatten zoals zeer hoge koorts, toevallen, onregelmatige hartslag en bewusteloosheid.
Als een persoon de bovenstaande symptomen begint te vertonen, moet onmiddellijk medische zorg worden gezocht, omdat deze aandoening levensbedreigend kan zijn.
hyponatriëmie
Hyponatriëmie is een aandoening waarbij het natrium- of zoutgehalte in het bloed tot abnormaal lage niveaus daalt. Wanneer dit gebeurt, kunnen zich gevaarlijke hoeveelheden vloeistof in de cellen van het lichaam ophopen. Deze bijwerking kan optreden bij SSRI's omdat deze geneesmiddelen mogelijk de effecten kunnen beïnvloeden van een hormoon dat betrokken is bij het reguleren van natrium- en vochtgehaltes in het lichaam.
Oudere mensen zijn mogelijk bijzonder gevoelig voor hyponatriëmie.
Milde gevallen van hyponatriëmie kunnen symptomen veroorzaken zoals een ziek gevoel, hoofdpijn, spierpijn, verlies van eetlust en verwarring. In meer ernstige gevallen kunnen mensen ook symptomen als lusteloosheid en vermoeidheid, desoriëntatie, agitatie, psychose en toevallen ervaren. Bovendien kan hyponatriëmie leiden tot coma of de dood.
Mensen die zelfs milde symptomen van hyponatriëmie ervaren, moeten onmiddellijk medische hulp inroepen.
Zelfmoordgedachten
U moet zich ervan bewust zijn dat wanneer u voor het eerst een antidepressivum begint, u tijdelijk een verergering van uw depressie en mogelijk zelfs toegenomen gedachten aan zelfmoord kunt ervaren.
Studies wijzen erop dat dit met name geldt voor mensen jonger dan 25 jaar.
Als u, of iemand voor wie u zorgt, enige verergering van depressie, toegenomen gedachten aan zelfmoord of overlijden of ongewone gedragsveranderingen ervaart in de eerste weken na het starten van een nieuw antidepressivum, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp te krijgen.
Allergische reacties
Allergische reacties kunnen optreden bij antidepressiva, ofwel omdat een persoon allergisch is voor het werkzame bestanddeel van het medicijn of omdat hij of zij allergisch is voor de kleurstoffen, vulstoffen of andere inactieve ingrediënten die in de pil of capsule aanwezig zijn.
Symptomen van een allergische reactie kunnen zwelling, jeukende uitslag, netelroos, blaren of moeite met ademhalen zijn.
Een ernstige allergische reactie kan levensbedreigend worden als het iemands vermogen om te ademen wordt geblokkeerd. Medische hulp moet worden gezocht voor een allergische reactie, vooral als er sprake is van zwelling in het gezicht of ademhalingsmoeilijkheden.
Manie
Bij mensen die vatbaar zijn voor een bipolaire stoornis , kunnen medicijnen zoals antidepressiva mogelijk leiden tot een episode van manie.
Symptomen van manie zijn verhoogde energie en activiteit, problemen met slapen, racistische gedachten, impulsief gedrag, groots denken, extreme verheffing van stemming, prikkelbaarheid en onder druk staande spraak.
Hoewel manie niet noodzakelijkerwijs levensbedreigend is, heeft deze medische hulp nodig om te behandelen.
Epileptische aanvallen
Bepaalde antidepressiva kunnen het risico van een aanval op een persoon vergroten. In sommige gevallen kan een aanval worden veroorzaakt door iemand die er nog nooit een heeft gehad. De meeste antidepressiva verhogen het risico op convulsies niet, hoewel Wellbutrin (bupropion) het antidepressivum is dat het meest waarschijnlijk een trigger is. Bepaalde oudere antidepressiva, tricyclische middelen genoemd, kunnen ook het risico op epileptische aanvallen van een persoon verhogen. Over het algemeen hebben de nieuwere antidepressiva minder kans om aanvallen te veroorzaken.
Bij epileptische aanvallen gaat het om symptomen als oncontroleerbare schokkende bewegingen van de armen en benen, het staren van spreuken, verwarring, abnormale gewaarwordingen en bewustzijnsverlies.
Alle aanvallen moeten aan een arts worden gemeld. Als het de eerste keer is dat iemand een aanval heeft gehad, moeten de hulpdiensten worden opgeroepen.
Wanneer moet u 911 bellen
- Een aanval duurt meer dan vijf minuten
- De persoon wordt niet wakker
- Een volgende aanval begint onmiddellijk daarna
- De aanval gebeurt in water
- De persoon is zwanger, is gewond of heeft diabetes
- Er is iets ongewoons aan de aanval in vergelijking met anderen die de persoon eerder heeft gehad
bronnen:
Bressert, Steve. "De oorzaken van een bipolaire stoornis (manische depressie)." Psych Central. Psych Central. Gepubliceerd: 23 februari 2007. Laatst beoordeeld: door John M. Grohol, Psy.D. op 30 januari 2013.
Mayo Clinic Staff. "Antidepressiva: krijg tips om met bijwerkingen om te gaan." Mayo Clinic . 9 juli 2013. Mayo Foundation for Medical Education and Research.
"Aanvallen." ADAM medische encyclopedie . MedlinePlus. US National Library of Medicine. Laatst bijgewerkt: door Amit M. Shelat, DO, FACP op 3 februari 2015. Gereviewed door: Verimed Healthcare Network; David Zieve, MD, MHA; Isla Ogilive, Ph.D. en het Editorial-team van ADAM.
"Bijwerkingen van antidepressiva." NHS keuzes . National Health Service. Laatst beoordeeld: 14 oktober 2014.
Warner, Christopher H. et. al. "Antidepressivum Disease Syndrome." American Family Physician 74.3 (2006): 449-56.