Schoolgeweld en sociale angststoornis

Blogberichten over geweld op school en SAD

De volgende artikelen zijn oorspronkelijk geplaatst als blogposts. Let op de originele publicatiedata en dat de verhalen vanaf die datum actueel waren.

The Makings of a Killer

(31 augustus 2007)

Seung-Hui Cho, de 23-jarige student van Virginia Tech die op 16 april 2007 het vuur opende waarbij 33 mensen omkwamen waaronder hijzelf, zou hebben geleden onder Selectief Mutisme, een zeldzame en extreme vorm van sociale angst, waarbij de lijder is niet in staat om te spreken in bepaalde instellingen (bijv. in de klas).

Cho ontving aanpassingen voor de wanorde tijdens middelbare school, nochtans wegens federale privacy en onbekwaamheidswetten, waren de ambtenaren in Virginia Tech onbewust van zijn diagnose en geen voorzieningen werden aangeboden tijdens zijn universiteitsjaren.

Er is een debat ontstaan ​​over de noodzaak om privacy en bewustzijn met betrekking tot geestelijke gezondheidsproblemen bij universiteitsstudenten in balans te brengen. Jammer genoeg roept de onthulling van de conditie van Cho meer vragen op dan het antwoord biedt. Onderzoek heeft sociale angst niet in verband gebracht met geweld en daarom is het niet duidelijk welke rol de stoornis en het gebrek aan ondersteuning op de universiteit hebben gespeeld in de acties van Cho. Misschien zullen op zijn minst de hogescholen waakzamer worden als het gaat om het verwijzen van probleemstudenten naar counseling of om ondersteuning.

Lessen geleerd van Columbine en Virginia Tech

(16 december 2007)

Wat hebben de tragedies van Columbine en Virginia Tech gemeen? Volgens psycholoog Bernardo Carducci, Ph.D., een onderzoeker aan het Shyness Research Institute aan de Indiana University, hebben schoolshooters meestal last van iets dat cynische verlegenheid wordt genoemd.

Cynisch verlegen studenten zijn meestal mannelijk, afgewezen door leeftijdgenoten, boos en hebben een slechte gezinsrelatie.

Als onderdeel van een onderzoek gepresenteerd op de 115e jaarlijkse conventie van de American Psychological Association, hebben Carducci en Kristin Terry Nethery acht schietpartijen op scholen van 1995 tot 2004 onderzocht en vastgesteld dat schutters op school hun afwijzing hebben beheerd door een 'cultus van één' te creëren.

Deze zelfopgelegde isolatie helpt gevoelens van afwijzing te beheersen, maar maakt gewelddadige vergelding veel waarschijnlijker.

Wat kunnen we doen om toekomstige tragedies te voorkomen? Carducci suggereert dat leraren, ouders en professionals in de geestelijke gezondheidszorg moeten letten op studenten die geïsoleerd en boos worden. Hoewel de meerderheid van de verlegen studenten nooit wraak neemt met geweld, moeten voor degenen die vatbaar zijn, links worden toegevoegd om ze terug te brengen in de gemeenschap.

Sense of Tragedy: Sandy Hook Elementary

(16 december 2012)

Toen ik ging zitten om dit blogbericht te schrijven, was mijn eerste reactie: "Ik moet schrijven over de schietpartij op school, maar ik wil het echt niet."

Ik zat op vrijdag een beetje tv te kijken en vroeg me steeds af waarom het zo sensationeel was. Ik ben moe. Ik ben verdrietig. En ik ben diepbedroefd voor die gezinnen. Ik wil weten waarom dit is gebeurd, maar tegelijkertijd heb ik het gevoel dat de media te ver is gegaan.

Ik dacht eraan hoe ik me zou voelen als mijn 4-jarige dochter nooit thuis zou komen nadat ik haar die ochtend in de bus naar school had gestuurd. Ik dacht aan de kinderen die het overleefd hebben en hoe hun wereld nooit meer hetzelfde zal zijn.

Ik dacht aan de woorden die over de jonge man gegooid werden die dit vreselijke ding deden.

Gunman.

Shooter.

Deadliest.

Raadsel.

En toen las ik de rapporten over hoe hij een psychische stoornis had. Asperger's, wat een milde vorm van autisme is. Hoe hij een eenling was. Intelligent. Rustig. Verlegen.

Ik wist dat ik over hem moest schrijven, maar ik ben nog steeds in conflict.

Omdat er veel meer mensen zijn met geestelijke gezondheidsproblemen die geen onschuldige kinderen doden. Er wordt gezegd dat geweren geen mensen doden, mensen mensen doden. Maar ik vraag me af of deze jongeman geen toegang had gehad tot wapens, zou hij ooit hebben overwogen om te doen wat hij deed. En als de media moordenaars niet sensationeel zouden maken, zoals zij, zou het een verschil hebben gemaakt.

Ik ben van mening dat voorlichting over psychische problemen en een betere toegang tot behandeling belangrijk zijn. Misschien had iemand in het leven van deze jongeman een verschil kunnen maken om de koers die hij nam te veranderen.

Ik heb zijn naam niet genoemd, omdat ik het niet meer belangrijk vind.

Laten we de slachtoffers in plaats daarvan herinneren aan Sandy Hook Elementary.

Colorado Shootings Leave Us "Waarom?"

(22 juli 2012)

Net als iedereen was ik geschokt en bedroefd om het nieuws over de schietpartij in Aurora, Colorado eind vorige week te horen. Normaal spring ik niet op de bandwagon 'breaking news', maar in dit geval vraag ik me af (zoals ik zeker ben dat de meeste mensen dat zijn) ... waarom? Waarom zou iemand ooit zoiets gruwelijks doen?

Sommige mensen beschuldigen de wapenwetten in de Verenigde Staten. Sommige journalisten vragen naar veiligheid op openbare plaatsen en betere beveiliging. Ik denk dat deze argumenten zullen blijven rondcirkelen tot we het 'waarom' weten.

Verschillende punten uit het nieuws over de vermeende schutter James Holmes doen me een beetje ineenkrimpen ...

We kunnen alleen op dit punt speculeren over het motief voor de moorden, maar velen geloven dat iets hem tot een breekpunt heeft geduwd.

De druk van het doctoraat dat hij nastreefde?

Ik heb veel promovendi gekend en hoewel ze onder druk staan, is alleen dat zeker geen reden voor wat er is gebeurd.

Ik ben gewoon hoopvol dat we geen andere Seung-Hui Cho-situatie hebben.

Cho, ook bekend als de Virginia Tech Shooter, leed aan selectief mutisme (een stoornis die het onmogelijk maakt om in bepaalde situaties te spreken). Hoewel zijn sociale angst een rol speelde om hem tot een breekpunt te brengen, had hij duidelijk andere problemen waardoor hij gewelddadig werd.

Sociale angststoornis (SAD) op zich is geen oorzaak van verhoogd risico op geweld. Onderzoek heeft echter aangetoond dat mensen die impulsief en sociaal angstig zijn mogelijk gevoelig zijn voor geweld en risicovol gedrag. Als wordt vastgesteld dat James Holmes leed met sociale angst, zal het niet helpen om het stigma dat mensen met de stoornis al ondergaan, te verlichten.

Als Holmes bovendien lijdt met een psychische stoornis die tot het geweld heeft geleid, denk ik dat het falen is van degenen die het probleem hadden kunnen herkennen; niet de wapenwetten of de veiligheid op openbare plaatsen. Iemand wist ergens dat er iets niet klopte met deze jongeman.