Je authentieke zelf omarmen en het verleden loslaten
De angst voor kwetsbaarheid is aantoonbaar een van de meest voorkomende angsten voor iedereen. Door mijn klinische ervaring, zijn hier enkele van de manieren waarop ik deze centrale emotionele uitdaging ben gaan begrijpen.
Van openheid tot jezelf afsluiten
Als kleine kinderen zijn we open en vrij en delen we onszelf met anderen. Naarmate we echter volwassener worden, leren we dat de wereld een zeer pijnlijke plek kan zijn.
We leren dat niet iedereen aan onze kant staat en dat niet alle situaties onze kant op zullen gaan. In de loop van de tijd leren we ook om onszelf te beschermen . We bouwen muren rond ons hart, we overtuigen ons dat we nooit echt van die persoon hebben gehouden die ons sowieso pijn heeft gedaan, en we worden beoefend in de kunst van ontkenning. Erger nog, we beginnen negatieve gedachten en gevoelens over onszelf te geloven en te internaliseren. Terwijl we zoeken naar antwoorden op de kwalen van het leven, beginnen we vaak te geloven dat we verantwoordelijk voor hen waren.
Beide zijden spelen: jezelf beschermen met destructief gedrag
Hoewel deze stappen normaal en natuurlijk zijn, zijn ze ook zelfvernietigend . Het is belangrijk om te leren van fouten uit het verleden en altijd te streven naar persoonlijke groei. Het is echter net zo belangrijk om te leren je eigen vergissingen te vergeven. Hoe vaak vergeef je snel de fout van iemand anders, of zelfs echt slecht gedrag, terwijl je jezelf blijft slaan voor een fout die je hebt gemaakt?
Op dezelfde manier creëert de bouwmuur een veilige ruimte waarin je je snel terug kunt trekken, maar het blokkeert ook de stroom van energie en liefde in beide richtingen. Het is gemakkelijk om gevangen te raken achter je eigen emotionele verdedigingsmechanismen, niet in staat om zowel positieve als negatieve emoties te geven of te ontvangen. Dit zorgt ervoor dat veel mensen zich geïsoleerd en alleen voelen.
Bovendien leidt de angst voor kwetsbaarheid er vaak toe dat mensen onbedoeld pijn veroorzaken aan anderen. Mensen met deze angst worden vaak 'distancers', met behulp van verfijnde methoden om anderen op afstand te houden. Sommige worden opzettelijk begraven in werk, op school of in andere activiteiten. Sommige verdwijnen gewoon bij het eerste teken dat een relatie serieus wordt. Anderen voeren nog steeds een uitgebreide dans van push en pull uit, waarbij ze een potentiële partner aantrekken om zich emotioneel terug te trekken wanneer de andere persoon te dichtbij komt en die persoon dan weer naar binnen haalt zodra de afstand weer hersteld is.
Van beschermen tot jezelf vergeven
De angst voor kwetsbaarheid is uiteindelijk een angst voor afwijzing of verlating . Je bent al eerder gekwetst, dus je probeert het risico om opnieuw gekwetst te worden te minimaliseren. De beste manier om de potentiële schade te minimaliseren is echter niet om muren te bouwen of om te handelen volgens een zelf gemaakte checklist. In plaats daarvan is de oplossing contra-intuïtief. Om de angst voor kwetsbaarheid te bestrijden, moet je eerst leren om je hele, authentieke zelf lief te hebben en te accepteren.
Van onszelf houden is een van de moeilijkste lessen die we ooit zullen tegenkomen. We hebben allemaal gebreken, onvolkomenheden, gênante verhalen en fouten uit het verleden waarvan we willen dat we ze zouden kunnen vergeten.
We zijn onzeker, ongemakkelijk en hopen dat we bepaalde dingen kunnen veranderen. Dat is de menselijke natuur. Maar de kunst is om te beseffen dat iedereen zich zo voelt. Hoe succesvol, hoe mooi, hoe volmaakt iemand ook verschijnt, hij of zij heeft dezelfde ongemakken, onzekerheid en twijfels.
Onvolmaaktheid omarmen
Denk aan de meest dynamische persoon die je kent, degene die altijd weet wat hij moet zeggen of doen, die de perfecte outfit heeft voor elke gelegenheid en tegelijkertijd een baby en een koffer kan jongleren terwijl hij in de metro staat. Wat als hij of zij iets doms zei? Zou je wrok koesteren?
Wat als die persoon je snauwde? Zou je dat onvergeeflijk vinden? Natuurlijk niet. Je begrijpt dat anderen onvolmaakt zijn, dat ze goede en slechte dagen hebben, dat ze gebreken en blinde vlekken en momenten van zwakte hebben. Maar dat is niet waar je ze voor herinnert. Je herinnert je hun triomfen en stralende momenten en liefde en licht. Dus waarom zou je jezelf anders behandelen? Waarom jezelf slaan voor de dingen die je gemakkelijk en snel vergeeft bij anderen? Waarom ga je er automatisch van uit dat anderen je harder zullen oordelen dan dat je ze beoordeelt?
Hoe van jezelf te houden
Om te leren van jezelf te houden, begin je met jezelf te erkennen als een compleet menselijk wezen, gebreken, onvolkomenheden en alles. Bezit en omarm je fouten uit het verleden, maar besef dat ze je huidige of je toekomst niet bepalen. Verontschuldig aan iedereen waarvan je denkt dat je er veel last van hebt gehad, en ga dan verder. Vergeef jezelf. Ga verder en probeer te leven volgens enkele eenvoudige waarheden:
- Je bent belangrijk: net als George Bailey in 'It's a Wonderful Life' heeft het simpele feit dat je bestaat een rimpeleffect dat je je niet kunt voorstellen. Je zult misschien nooit echt weten wiens leven je hebt aangeraakt, en wat de gevolgen zijn, maar ze zijn er allemaal hetzelfde.
- Embrace Your Dark Side: niet alleen maken je fouten je een mens, maar ze geven je ook een schat aan ervaringen om te helpen bij het helpen van anderen . Je verleden ten goede gebruiken, is een van de sterkste manieren om contact te maken met je hele zelf.
- Stop met proberen je waarde te bewijzen: mensen, vooral degenen met een angst voor kwetsbaarheid, proberen altijd te laten zien hoe waardevol we zijn. We maken ons zorgen dat als we op de een of andere manier onze donatie niet verdienen, mensen niet langer voor ons zorgen. Steevast krijgen we precies datgene waar we onbewust om vragen: een reeks mensen die geïnteresseerd zijn in wat we kunnen geven in plaats van wie we zijn. Om dit om te keren, biedt u het meest waardevolle geschenk van uzelf aan - in plaats van te proberen alle dingen voor alle mensen te zijn. Dat betekent niet dat je moet stoppen met het doen van vriendelijkheid voor anderen, maar dat het aanbod gebaseerd moet zijn op liefde in plaats van angst of zelfoordeel.
Vechtende angst voor kwetsbaarheid
Als je echt leert jezelf te accepteren en lief te hebben, zul je het gemakkelijker en gemakkelijker vinden om echte kwetsbaarheid te laten zien. Als je gevoel van eigenwaarde sterk is, dan zul je anderen niet langer nodig hebben om het te definiëren of het voor je te ondersteunen. Je zult in staat zijn om weg te lopen van diegenen die je disrespect behandelen en diegenen aantrekken die je goed behandelen.
Het is echter nooit gemakkelijk om van hier naar daar te komen. Professionele hulp is vaak vereist, vooral als uw angst diepgeworteld en langdurig is. Veel mensen vragen om advies van een gerespecteerde professional in de geestelijke gezondheidszorg , terwijl anderen troost vinden in spirituele counseling. Welk pad je ook kiest, het vinden van vrijheid van de angst voor kwetsbaarheid is een echt levensveranderende ervaring.
Bron:
American Psychiatric Association. (1994). Diagnostische en statistische handleiding van psychische stoornissen (4e editie) . Washington, DC: Author.