Volgens deskundigen is een substantieel deel van onze communicatie non-verbaal. Elke dag reageren we op duizenden op non-verbale aanwijzingen en gedragingen, waaronder houdingen, gelaatsuitdrukking, oogopslag, gebaren en stemgeluid. Van onze handdrukken tot onze kapsels, non-verbale details onthullen wie we zijn en hebben invloed op hoe we ons verhouden tot andere mensen.
Wetenschappelijk onderzoek naar non-verbale communicatie en gedrag begon met de publicatie van 1872 van Charles Darwin's The Expression of the Emotions in Man and Animals .
Sinds die tijd heeft overvloedig onderzoek naar de typen, effecten en uitdrukkingen van onuitgesproken communicatie en gedrag. Hoewel deze signalen vaak zo subtiel zijn dat we ons er niet bewust van zijn, heeft onderzoek verschillende soorten non-verbale communicatie geïdentificeerd.
In veel gevallen communiceren we informatie op non-verbale manieren met behulp van groepen gedragingen. We kunnen bijvoorbeeld een frons combineren met gekruiste armen en een niet-knipperende blik in de ogen om afkeuring aan te geven.
1. Gezichtsuitdrukkingen
Gezichtsuitdrukkingen zijn verantwoordelijk voor een groot deel van de non-verbale communicatie. Overweeg hoeveel informatie kan worden overgebracht met een glimlach of een frons. De blik op iemands gezicht is vaak het eerste dat we zien, zelfs voordat we horen wat ze te zeggen hebben.
Hoewel non-verbale communicatie en gedrag dramatisch kunnen verschillen tussen culturen, zijn de gezichtsuitdrukkingen voor geluk, verdriet, woede en angst vergelijkbaar over de hele wereld.
2. Gebaren
Opzettelijke bewegingen en signalen zijn een belangrijke manier om betekenis zonder woorden over te brengen. Gebruikelijke gebaren zijn onder andere zwaaien, wijzen en vingers gebruiken om numerieke bedragen aan te geven. Andere gebaren zijn willekeurig en gerelateerd aan cultuur.
In de rechtszaal is bekend dat advocaten verschillende non-verbale signalen gebruiken om te proberen de meningen van juristen te beïnvloeden.
Een advocaat kan een blik werpen op zijn horloge om te suggereren dat het argument van de tegenstrever van de advocaat vervelend is of zelfs zijn ogen zou rollen voor de getuigenis die een getuige had aangeboden in een poging om zijn of haar geloofwaardigheid te ondermijnen. Deze non-verbale signalen worden gezien als zo krachtig en invloedrijk dat sommige rechters zelfs grenzen stellen aan wat voor soort non-verbaal gedrag toegestaan is in de rechtszaal.
3. Paralinguïstiek
Paralinguistiek verwijst naar vocale communicatie die gescheiden is van de werkelijke taal. Dit omvat factoren zoals tone of voice, loudness, flexie en toonhoogte. Overweeg het krachtige effect dat tone-of-voice kan hebben op de betekenis van een zin. Wanneer gezegd op een sterke toon kunnen luisteraars goedkeuring en enthousiasme interpreteren. Dezelfde woorden die op een aarzelende toon worden gezegd, kunnen afkeuring en een gebrek aan belangstelling oproepen.
Bedenk dat alle verschillende manieren waarop je eenvoudig je stem kunt veranderen, de betekenis van een zin kunnen veranderen. Een vriend kan je vragen hoe het met je gaat en je kunt antwoorden met de standaard "Het gaat goed", maar hoe je die woorden daadwerkelijk uitspreekt, kan een enorme hoeveelheid onthullen van hoe je je echt voelt. Een koude toon kan suggereren dat je het eigenlijk niet goed vindt, maar je wilt het niet bespreken.
Een heldere, vrolijke toon zal onthullen dat het je eigenlijk best goed gaat. Een sombere, neergeslagen toon zou aangeven dat u het tegenovergestelde van goed bent en dat uw vriend misschien verder moet informeren.
4. Lichaamstaal en houding
Houding en beweging kunnen ook veel informatie overbrengen. Onderzoek naar lichaamstaal is aanzienlijk gegroeid sinds de jaren 1970, maar populaire media hebben zich geconcentreerd op de overmatige interpretatie van verdedigende lichaamshouding, arm-kruising en leg-crossing, vooral na publicatie van het boek Body Language van Julius Fast. Hoewel deze non-verbale gedragingen gevoelens en attitudes kunnen aangeven, suggereert onderzoek dat lichaamstaal veel subtieler en minder definitief is dan eerder werd gedacht.
5. Proxemics
Mensen verwijzen vaak naar hun behoefte aan 'persoonlijke ruimte', wat ook een belangrijke vorm van non-verbale communicatie is. De hoeveelheid afstand die we nodig hebben en de hoeveelheid ruimte die we als bij ons horen, wordt beïnvloed door een aantal factoren, waaronder sociale normen, culturele verwachtingen, situationele factoren, persoonlijkheidskenmerken en niveau van bekendheid. Bijvoorbeeld, de hoeveelheid persoonlijke ruimte die nodig is bij een vrijblijvend gesprek met een andere persoon varieert meestal van 18 tot 4 voet. Aan de andere kant is de persoonlijke afstand die nodig is om met een menigte mensen te praten ongeveer 10 tot 12 voet.
6. Eye Gaze
De ogen spelen een belangrijke rol in non-verbale communicatie en zaken als kijken, staren en knipperen zijn belangrijke non-verbale gedragingen. Wanneer mensen mensen of dingen tegenkomen die ze leuk vinden, neemt de snelheid van knipperen toe en verwilderen leerlingen. Kijken naar een andere persoon kan wijzen op een scala aan emoties, waaronder vijandigheid, interesse en aantrekkingskracht.
Mensen gebruiken ook oogopslag als middel om te bepalen of iemand eerlijk is. Normaal, regelmatig oogcontact wordt vaak gezien als een teken dat iemand de waarheid spreekt en betrouwbaar is. Gewiekste ogen en het onvermogen om oogcontact te houden, aan de andere kant, wordt vaak gezien als een indicator dat iemand liegt of bedrieglijk is.
7. Haptiek
Communiceren via aanraking is een ander belangrijk non-verbaal gedrag. Er is veel onderzoek gedaan naar het belang van aanraking in de kindertijd en in de vroege kinderjaren . Harry Harlow's klassieke studie met aap toonde aan hoe verstoorde aanraking en contact de ontwikkeling belemmert. Baby-apen die door draadmoeders zijn opgevoed ervoeren permanente tekorten in gedrag en sociale interactie. Aanraken kan worden gebruikt om affectie, vertrouwdheid, sympathie en andere emoties te communiceren.
In haar boek Interpersoonlijke communicatie: Everyday Encounters schrijft auteur Julia Wood dat aanraking ook vaak wordt gebruikt als een manier om zowel status als macht te communiceren. Onderzoekers hebben ontdekt dat individuen met een hoge status de neiging hebben om de persoonlijke ruimte van andere mensen met grotere frequentie en intensiteit binnen te dringen dan individuen met een lagere status. Sekseverschillen spelen ook een rol in hoe mensen aanraking gebruiken om betekenis te communiceren. Vrouwen hebben de neiging om aanraking te gebruiken om zorg, zorgzaamheid en koestering over te brengen. Mannen daarentegen gebruiken aanraking eerder om kracht te bewijzen of anderen onder controle te houden.
8. Uiterlijk
Onze keuze van kleur, kleding, haarstijlen en andere factoren die het uiterlijk beïnvloeden, worden ook beschouwd als een middel voor non-verbale communicatie. Onderzoek naar de kleurenpsychologie heeft aangetoond dat verschillende kleuren verschillende stemmingen kunnen oproepen. Uiterlijk kan ook fysiologische reacties, oordelen en interpretaties veranderen. Denk aan alle subtiele oordelen die je snel over iemand maakt op basis van zijn of haar uiterlijk. Deze eerste indrukken zijn belangrijk. Daarom suggereren experts dat werkzoekenden zich geschikt kleden voor interviews met potentiële werkgevers.
Onderzoekers hebben ontdekt dat uiterlijk een rol kan spelen in hoe mensen worden waargenomen en zelfs hoeveel ze verdienen. Uit een studie uit 1996 bleek dat advocaten die als aantrekkelijker werden beoordeeld dan hun collega's bijna 15 procent meer verdienden dan degenen die als minder aantrekkelijk werden beoordeeld. Cultuur is een belangrijke invloed op hoe de schijn wordt beoordeeld. Hoewel dunheid vaak wordt gewaardeerd in westerse culturen, hebben sommige Afrikaanse culturen betrekking op volledig uitgewerkte lichamen voor een betere gezondheid, rijkdom en sociale status.
9. Artefacten
Objecten en afbeeldingen zijn ook hulpmiddelen die kunnen worden gebruikt om non-verbaal te communiceren. Op een online-forum kunt u bijvoorbeeld een avatar selecteren om uw identiteit online weer te geven en om informatie te communiceren over wie u bent en welke dingen u leuk vindt. Mensen besteden vaak veel tijd aan het ontwikkelen van een bepaald beeld en zichzelf omringen met objecten die zijn ontworpen om informatie over de dingen die belangrijk voor hen zijn over te brengen. Uniformen kunnen bijvoorbeeld worden gebruikt om een enorme hoeveelheid informatie over een persoon door te geven. Een soldaat vermoeit zich, een politie-aanbod draagt een uniform en een arts draagt een witte laboratoriumjas. In een oogopslag vertellen deze outfits mensen wat een persoon doet voor de kost.
Een woord van
Non-verbale communicatie speelt een belangrijke rol in de manier waarop we betekenis en informatie aan anderen overbrengen en ook hoe we de acties van de mensen om ons heen interpreteren. Het belangrijkste om te onthouden bij het bekijken van dergelijke non-verbale gedragingen is om de acties in groepen te beschouwen. Wat een persoon eigenlijk zegt, samen met zijn of haar uitdrukkingen, uiterlijk en tone of voice kan je veel vertellen over wat die persoon echt probeert te zeggen.
> Bronnen:
> Darwin, C. (1872). The Expression of the Emotions in Man and Animals , 3rd edition. New York: Oxford University Press.
> Wood, J. (2010). Interpersoonlijke communicatie: alledaagse ontmoetingen . Boston, MA: Wadsworth-Cengage Learning.