Als u een volwassene bent en onlangs is gediagnosticeerd met ADHD, voelt u zich wellicht overweldigd door wat u vervolgens moet doen. Er is veel informatie te verzamelen, beslissingen te nemen, emoties te verwerken en andere mensen te overwegen. Dat is veel om te navigeren!
Hier zijn meestal vier gebieden waar nieuw gediagnosticeerde volwassenen met ADHD mee worstelen, en ze hebben allemaal specifieke acties die je kunt ondernemen om de strijd minder belastend te maken.
De emotionele achtbaan
Veel mensen zijn verrast door de sterke emoties die ze voelen wanneer ze de diagnose ADHD hebben.
Enkele veel voorkomende emoties zijn onder meer:
- Opgetogenheid. Wanneer u voor het eerst een ADHD-diagnose krijgt, kunt u een gevoel van opgetogenheid en geluk ervaren. Het is zeer validerend om te weten dat je niet gek bent en dat je een medische aandoening hebt. Nu begrijp je waarom je bent zoals je bent, en het is een enorme opluchting.
- Anger. Nadat de opgetogenheid is vervaagd, kun je boos worden . Misschien komt dit omdat je ADHD hebt en het niet wilt, of je kunt woede voelen jegens je ouders of leraren omdat ze niet opmerkten dat je tijdens je jeugd symptomen van ADHD had. Of misschien maakt alles je op dit moment boos.
- Depressie en verdriet. Je verdrietig en depressief voelen kan gebeuren terwijl je treurt om wat er zou kunnen zijn. Je voelt je verdrietig voor je jongere zelf die worstelde met school en het leven met niet-gediagnosticeerde ADHD. Je zou jezelf kunnen vergelijken met mensen die geen ADHD hebben en het gevoel hebben dat hun leven veel gemakkelijker lijkt.
- Aanvaarding. Wanneer je acceptatie bereikt, heb je een rustige plaats bereikt. ADHD gebruiken is nu een deel van je identiteit en je voelt je hoopvol voor de toekomst.
Wat u kunt doen: stel uzelf gerust dat al deze emoties normaal zijn, zelfs als ze op dat moment pijnlijk zijn. Worstel niet alleen en reik naar hulp.
- Zoek een ADHD-steungroep bij u in de buurt. Het ontmoeten van andere mensen die een soortgelijke ervaring hebben meegemaakt, is zeer nuttig.
- Overweeg om samen te werken met een therapeut die goed geïnformeerd is over volwassen ADHD.
- Raadpleeg uw huisarts of een professional in de geestelijke gezondheidszorg als u zich depressief voelt.
Communiceren met het gezin
Het krijgen van de diagnose ADHD is een groots evenement en het lijkt ons vanzelfsprekend om hulp en steun aan je partner en familie te vragen. Soms vinden familieleden het echter moeilijk om ondersteunend te zijn, omdat ze hun eigen emoties verwerken.
Uw partner maakt zich bijvoorbeeld zorgen dat u ADHD als een excuus zult gebruiken om de dagelijkse verantwoordelijkheden te ontlopen, of dat uw ouders zich schuldig zouden kunnen voelen dat zij zich niet realiseerden dat u ADHD had. Terwijl ze hun emoties aanspreken, kan het voor hen moeilijk zijn om u te ondersteunen.
Wat u kunt doen: Besteed tijd aan mensen die in plaats daarvan uw nieuwe diagnose ondersteunen. Dit kunnen leden zijn van een ADHD-steungroep of een begripvolle vriend.
Beslissen wie te vertellen
Sommige mensen in de uitademingsfase van de diagnose zeggen iedereen dat ze ADHD hebben. Daarna wensten ze bij nader inzien een beetje voorzichtiger.
ADHD is een aandoening waar mensen zeer sterke meningen over hebben en die kwetsende dingen kunnen zeggen.
Ze zouden bijvoorbeeld kunnen zeggen dat ADHD niet echt is, of dat slimme mensen geen ADHD hebben. Deze dingen zijn niet waar. Als je tijd hebt gehad, onderzoek meer over ADHD en voel je vertrouwd met je ADHD-diagnose - deze opmerkingen zullen niet de kracht hebben om je pijn te doen.
Wat u kunt doen: selecteer zorgvuldig de mensen die u over uw ADHD-diagnose vertelt. Hoewel u het niemand hoeft te vertellen, kan het nuttig zijn om uw diagnose te delen met sommige mensen in uw leven. Kies voor ruimdenkende, niet-oordelende mensen. Als je al veel mensen hebt verteld, maak je geen zorgen. Ga echter vooruit en selecteer de nieuwe mensen met zorg.
Beslissen over een behandeloptie
De behandeling van ADHD is zeer gevarieerd. De meeste mensen weten over ADHD-medicatie als een vorm van behandeling. Er zijn echter ook andere behandelingsopties, waaronder het leren van ADHD-vriendelijke levensvaardigheden, therapie en mogelijk aanpassingen op het werk of op school. Omdat de behandelingsopties zo gevarieerd zijn, kan het overweldigend voelen om te weten welke voor u zal werken en welke het eerst moet worden geprobeerd.
Wat u kunt doen: uzelf op de hoogte houden van de verschillende behandelingsopties is een geweldige eerste stap. Kennis is macht. Onderzoek de verschillende behandelingsopties, zodat u een weloverwogen beslissing kunt nemen. Houd ook een open geest. Als u merkt dat één behandeling niet werkt, overleg dan met uw arts en pas uw behandelplan aan totdat u de combinatie vindt die geschikt voor u is.