Het kan moeilijk voor te stellen zijn waarom iemand zichzelf zou willen snijden of zichzelf doelbewust pijn zou doen. En voor ouders die ontdekken dat hun tiener zichzelf expres verwondt, kan het angstaanjagend zijn.
Zelfbeschadiging kan tamelijk vaak voorkomen bij tieners. Studies schatten consequent dat 15 tot 20% van de tieners zichzelf expres kwaad berokkent. Maar het goede nieuws is dat je stappen kunt nemen om het knippen te verminderen door je tiener te helpen gezondere copingstrategieën te vinden.
Waarom snijden tieners zichzelf?
De fysieke handeling van het pijn doen van haar lichaam geeft een tijdelijk gevoel van emotionele opluchting. Een tiener die zichzelf snijdt concentreert zich nu op de blessure als de reden voor haar pijn en voelt een gevoel van controle. Bovendien zorgt de blessure voor endorfines in de bloedbaan, wat een gevoel van welzijn creëert.
Dus een gestreste tiener kan haar armen doorknippen als een manier om stress te verlichten. Of een tiener die worstelt om een breuk aan te pakken, kan zijn borst weghalen als een manier om fysieke pijn te ervaren, in tegenstelling tot alleen emotionele pijn.
Tieners die zichzelf pijn doen zijn niet gek en hun zelfverwonding betekent niet dat ze suïcidaal zijn. In plaats daarvan betekent het gewoon dat ze moeite hebben met het omgaan met hun pijn op een gezonde manier.
Wat vormt zelfbeschadiging?
Zelfbeschadiging beschrijft elke opzettelijke actie die bedoeld is om fysieke pijn te veroorzaken. Adolescente mannen houden zich ook met dit gedrag bezig, maar het zijn meestal vrouwen die hun lichaam pijn doen in een poging moeilijke gevoelens of situaties aan te pakken.
Het snijden of krassen van de huid met scheermesjes of andere scherpe voorwerpen is de meest voorkomende vorm van zelfverwonding.
Andere manieren om zichzelf te schaden zijn onder meer:
- de huid verbranden met een sigaret, lucifer of aansteker
- op de borst of extremiteiten slaan
- het hoofd tegen de muur slaan
- haar uit het hoofd trekken of op andere plaatsen
- heropenen of plukken op wonden
- bijten of knijpen van de huid
Hoe een tiener te helpen die zichzelf schaadt
Als je vermoedt dat je tiener opzettelijk zichzelf verwondt, is het belangrijk om in te grijpen. Deze stappen kunnen je helpen een discussie op te starten en haar de professionele hulp te vinden die ze nodig heeft.
1. Vraag uw tiener direct of zij zichzelf schaadt. Vaak is de directe aanpak het meest effectief. Wees duidelijk dat het jouw doel is om haar te helpen, niet om te oordelen of te straffen. Vraag: "Heb je die bezuinigingen met opzet op je arm gemaakt?" of "Ben je jezelf aan het pijnigen?"
3. Erken de pijn van je tiener . Een tiener vertellen om te stoppen of te oordelen, is niet effectief. Valideer haar gevoelens en maak haar bezorgd dat ze zich heel slecht moet voelen als ze zichzelf pijn doet.
4. Identificeer activiteiten die uw tiener kan doen wanneer zij de neiging voelt zichzelf pijn te doen. Een vriend bellen, een wandeling maken of tekenen zijn slechts enkele mogelijke activiteiten die uw tiener kunnen helpen haar gevoelens op een gezondere manier uit te drukken.
5. Neem maatregelen om het zelfverwoestende gedrag van uw tieners te veranderen. Praat met de kinderarts van uw kind om door te verwijzen naar een therapeut. Een professional in de geestelijke gezondheidszorg kan je tiener gezondere manieren leren om haar emoties te reguleren.
6. Help uw tiener een lijst met mensen te maken om mee te praten .
Praten met vertrouwde vrienden en familie kan haar helpen omgaan met stress en het verminderen van haar zelfverwonding.
7. Heb geduld met je tiener . Zelfbeschadigend gedrag kost tijd om zich te ontwikkelen en zal de tijd nemen om te veranderen. Het is uiteindelijk aan de tiener om de keuze te maken om zichzelf te helpen.
Met vroege identificatie, steun van haar familie en professionele hulp kan ze met succes stoppen met zelfbeschadiging.
bronnen:
Martin J, Bureau JF, Yurkowski K, Fournier TR, Lafontaine MF, Cloutier P. Familiegebaseerde risicofactoren voor zelfmoord zonder zelfmoord: rekening houdend met invloeden van mishandeling, ongunstige gezinslevende ervaringen en relationele risico's tussen ouders en kinderen. Journal of Adolescence 2016; 49: 170-180.
PL Plener, TS Schumacher, LM Munz, RC Groschwitz. De longitudinale loop van niet-suïcidale zelfverwonding en opzettelijke zelfbeschadiging: een systematische review van de literatuur. Borderline persoonlijkheidsstoornis en emotie-ontregeling , 2 (2015), p. 2.