Milieu-invloeden op prenatale ontwikkeling

De omgeving kan een belangrijke invloed hebben op de ontwikkeling, en dit omvat ook de prenatale periode. De groei die optreedt tijdens de negen maanden van prenatale ontwikkeling is ronduit verbazingwekkend, maar deze periode is ook een tijd van grote kwetsbaarheid. Gelukkig kunnen de effecten van veel van deze gevaren aanzienlijk worden verminderd of zelfs volledig worden vermeden.

Hoewel er gevaren zijn, wordt de overgrote meerderheid van de baby's gezond geboren.

Tegenwoordig begrijpen onderzoekers veel over teratogenen, een term die wordt gebruikt om het brede scala van aandoeningen en stoffen te beschrijven die het risico op prenatale problemen en afwijkingen kunnen vergroten. Teratogenen kunnen een breed scala aan problemen veroorzaken, van een laag geboortegewicht tot hersenbeschadiging van ontbrekende ledematen. Om deze gevaren te minimaliseren en te vermijden, is het essentieel om te begrijpen wat een risico vormt voor de foetus en hoe dergelijke gevaren de ontwikkeling kunnen beïnvloeden.

Ziekten die de prenatale ontwikkeling kunnen beïnvloeden

Veel ziekten zijn in staat om een ​​groeiende foetus te verwonden. Artsen ontdekten bijvoorbeeld dat wanneer een moeder vroeg in haar zwangerschap rodehond (ook bekend als de Duitse mazelen) contracteert, haar kind daardoor blindheid, hartafwijkingen en hersenschade kan lijden.

Tijdens de jaren zestig leidde een rubella-epidemie ertoe dat bijna 20.000 baby's in de Verenigde Staten geboren werden met stoornissen die verband hielden met de ziekte.

Sindsdien zijn de immunisaties dramatisch verminderd in de incidentie van rode hond en het aantal kinderen dat door de ziekte is getroffen verminderd.

Medicijnen die de prenatale ontwikkeling kunnen beïnvloeden

In het verleden geloofden artsen dat de placenta diende als een barrière om de groeiende foetus te beschermen tegen toxines.

Tijdens de jaren zestig werden een aantal zwangere vrouwen het medicijn thalidomide voorgeschreven, waardoor meer dan 10.000 baby's ontbrekende benen, armen of oren werden geboren. De aangeboren afwijkingen veroorzaakt door het medicijn maakten de gevaren van bepaalde medicijnen heel duidelijk.

Tegenwoordig erkennen artsen de teratogene effecten van veel geneesmiddelen, waaronder anti-epileptica, tetracycline, anticoagulantia, bromiden en de meeste hormonen.

Vanwege de mogelijke gevaren, is het belangrijk voor zwangere vrouwen om medicijnen te vermijden die niet specifiek zijn aanbevolen door hun arts. Je hebt waarschijnlijk ook gemerkt dat de meeste tv-advertenties voor nieuwe medicijnen een soort verklaring bevatten dat vrouwen die zwanger zijn of zwanger kunnen worden, het gebruik van het medicijn moeten vermijden.

Omdat men denkt dat dergelijke medicijnen de foetus al binnen 10 tot 14 dagen na de bevruchting kunnen beïnvloeden, is het essentieel om te stoppen met het nemen van bepaalde medicijnen als u denkt dat u zwanger kunt worden. Gelukkig, omdat artsen en aanstaande moeders zich veel meer bewust zijn van de mogelijke gevaren, zijn de percentages van medicijngebonden aangeboren afwijkingen de afgelopen decennia aanzienlijk verminderd.

Psychoactieve geneesmiddelen die de prenatale ontwikkeling kunnen beïnvloeden

Helaas is prenatale schade veroorzaakt door psychoactieve drugs zoals alcohol, cocaïne, heroïne, inhalatoren en tabak nog steeds veel te vaak.

Alle psychoactieve geneesmiddelen hebben een schadelijk effect op de prenatale ontwikkeling, wat leidt tot problemen zoals een laag geboortegewicht, vroeggeboorte en verminderde hersenontwikkeling. De effecten van dergelijk drugsgebruik kunnen zowel voor de korte als voor de lange termijn tot tekorten leiden. Baby's die in utero worden blootgesteld aan psychoactieve drugs, kunnen na de geboorte tekenen van terugtrekking van het geneesmiddel vertonen, zoals huilen, schrikken, slaapproblemen en onregelmatig eten.

Naarmate ze zich verder ontwikkelen en groeien, kunnen deze kinderen te maken krijgen met leerproblemen, zoals onvermogen om op te letten, slechte zelfbeheersing, verhoogde prikkelbaarheid, of zelfs grote ontwikkelingsachterstanden.

Welke impact kunnen deze psychoactieve stoffen hebben op de ontwikkeling?

Hoe Milieurisico's te minimaliseren

Gelukkig kunnen de gevolgen van vele milieurisico's tot een minimum worden beperkt of zelfs geheel worden vermeden. Dankzij een groter bewustzijn van de effecten van ziekten, medicijnen en medicijnen, kunnen moeders ervoor zorgen dat ze gezond en vrij van schadelijke stoffen zijn tegen de tijd dat ze een kind krijgen.

Terwijl gevaren voor het milieu een duidelijk risico vormen voor de groeiende foetus, veroorzaken ze niet altijd schade. De impact van dergelijke gevaren omvat de interactie van een aantal factoren, waaronder de timing van de blootstelling, de duur van de blootstelling en mogelijke genetische kwetsbaarheden die aanwezig kunnen zijn.

De specifieke tijd waarin het groeiende organisme aan het gevaar wordt blootgesteld, kan een belangrijke rol spelen in de uiteindelijke uitkomst. Gedurende de prenatale ontwikkeling zijn er tijden van grotere vatbaarheid bekend als kritieke perioden. Een embryo is bijvoorbeeld het meest kwetsbaar voor teratogenen in de eerste acht weken na de bevruchting. In de latere weken van de zwangerschap kan echter ook schade aan belangrijke delen van het lichaam, waaronder de hersenen en de ogen, optreden.

Naast het zich onthouden van drugs, alcohol, medicijnen en andere substanties, kunnen goede medische zorg, sociale steun en postnatale zorg allemaal een belangrijke rol spelen bij het minimaliseren van de gevaren van milieutoxines.