Lichamelijke ontwikkeling in de vroege kinderjaren omvat zowel fysieke groei als ontwikkeling van motorische vaardigheden. Zowel ouders als kinderartsen houden de fysieke ontwikkeling nauwlettend in de gaten om ervoor te zorgen dat kinderen aan bepaalde fysieke ontwikkelingsmijlpalen voldoen tijdens hun eerste vijf levensjaren.
Verhogingen van de motoriek
Lichamelijke ontwikkeling tijdens de peuterjaren omvat enkele belangrijke vorderingen in grove motoriek en fijne motoriek.
Lopen is uiteraard een van de belangrijkste fysieke mijlpalen, die de meeste kinderen ooit bereiken tussen de leeftijd van 12 en 15 maanden. Al snel beginnen peuters een groot aantal meer geavanceerde vaardigheden te vertonen, waaronder achteruit lopen, een bal gooien, op hun plaats springen en op een driewieler rijden. Peuters worden ook meer bedreven in activiteiten die fijne motorische bewegingen vereisen, zoals gekrabbel, blokken stapelen, een lepel gebruiken en drinken uit een beker.
De behoefte aan onafhankelijkheid groeit ook tijdens de peuterjaren, dus kinderen van deze leeftijd worden steeds meer vastbesloten om dingen alleen te doen. Het probleem is natuurlijk dat ze weliswaar de wens hebben om dingen zelfstandig te doen, maar dat ze vaak niet de vaardigheden hebben om dat te doen. Omdat kinderen vaak niet over het vermogen of de kennis beschikken om de dingen te doen die ze graag willen doen, raken ze vaak erg gefrustreerd wanneer ze merken dat ze niet in staat zijn om taken uit te voeren, zoals een shirt dichtknopen.
Woedeaanvallen komen op deze leeftijd vrij vaak voor, en ouders van peuters raken meestal behoorlijk gewend aan het horen van "Nee" elke dag. Ouders moeten helpen onafhankelijkheid en motorische vaardigheden te bevorderen door kinderen taken te geven die ze zelfstandig of met hulp van volwassenen kunnen uitvoeren.
Self-Feeding
Peuters worden ook veel vaardiger in het voeden van zichzelf, en veel kinderen kunnen erop staan maaltijden te eten zonder hulp van een volwassene. Zelfvoeding is om veel redenen belangrijk. Niet alleen helpt het een kind om hun handen en vingers te oefenen, het helpt ook de onafhankelijkheid te bevorderen. Het zelfvoedingsproces begint meestal met de introductie van hapjes of kleine hapjes die ze zelf kan oppikken. Het kan rommelig zijn, maar zodra een kind kleine hapjes begint op te eten en te eten, is het misschien tijd om gereedschap aan het proces toe te voegen.
Het is belangrijk om te onthouden dat elk kind anders is en dat kinderen op verschillende tijdstippen ontwikkelingsmijlpalen bereiken. Terwijl een kind misschien al op de eerste dag klaarstaat om te leren eten met een lepel, heeft een ander kind misschien nog een paar maanden nodig om klaar te zijn om deze stap te zetten. Als een kind een punt heeft bereikt waarop ze weigert om volwassenen haar te laten voeden en probeert de lepel uit de hand van de volwassene te pakken, is ze waarschijnlijk klaar om te oefenen met het alleen gebruiken van gebruiksvoorwerpen. Hoewel de maaltijd langer kan duren en zeker veel rommeliger zal zijn, is dit een belangrijke stap in de ontwikkeling.