Een overzicht van de logotherapie van Viktor Frankl

Viktor Frankl is de grondlegger van logotherapie, een vorm van psychotherapie die hij ontwikkelde na het overleven van nazi-concentratiekampen in de jaren 1940. Na zijn ervaring in de kampen ontwikkelde hij een theorie dat het door een zoektocht naar zin en doel in het leven is dat individuen ontbering en lijden kunnen doorstaan.

Een korte geschiedenis van Viktor Frankl

Viktor Frankl werd op 26 maart 1905 geboren en stierf op 2 september 1997 in Wenen, Oostenrijk.

Hij werd tijdens zijn vroege leven beïnvloed door Sigmund Freud en Alfred Adler, behaalde een medisch diploma aan de Universiteit van Wenen Medical School in 1930. Van 1940 tot 1942 was hij de directeur van de neurologische afdeling van het Rothschild ziekenhuis, en van 1946 tot 1970 was de directeur van de Vienna Polyclinic of Neurology.

In 1942 werd Frankl samen met zijn vrouw, ouders en andere familieleden gedeporteerd naar een nazi-concentratiekamp. Hij bracht de tijd door in vier kampen in totaal, waaronder Auschwitz, van 1942 tot 1945, en was het enige lid van zijn familie dat overleefde. In 1945 keerde hij terug naar Wenen en publiceerde een boek over zijn theorieën, gebaseerd op zijn waarnemingen van waarnemingen gedurende zijn tijd in de kampen. Tegen de tijd dat hij stierf, was zijn boek "Man's Search for Meaning" in 24 talen gepubliceerd.

Tijdens zijn carrière als hoogleraar neurologie en psychiatrie schreef Frankl 30 boeken, doceerde hij aan 209 universiteiten op 5 continenten en ontving hij 29 eredoctoraten van universiteiten over de hele wereld.

Hij was gasthoogleraar aan Harvard en Stanford, en zijn therapie, genaamd 'logotherapie', werd erkend als de derde school van Weense therapie na de psychoanalyse van Freud en de individuele psychologie van Alfred Adler . Logotherapie werd bovendien erkend als een van de wetenschappelijk onderbouwde scholen voor psychotherapie door de American Medical Society, American Psychiatric Association en de American Psychological Association.

Logotherapie begrijpen

Frankl geloofde dat mensen worden gemotiveerd door iets dat 'wil tot zingeving' wordt genoemd, wat gelijk staat aan een verlangen om zin in het leven te vinden. Hij voerde aan dat het leven zelfs in de meest ellendige omstandigheden zinvol kan zijn, en dat de motivatie om te leven voortkomt uit het vinden van die betekenis. Nog een stap verder, Frankl schreef:

Alles kan worden afgenomen van een man maar van één ding: het laatste van de menselijke vrijheden - om iemands houding te kiezen in een gegeven reeks omstandigheden .

Deze mening was gebaseerd op zijn ervaringen met lijden en zijn houding om betekenis te vinden door het lijden. Op deze manier geloofde Frankl dat wanneer we een situatie niet meer kunnen veranderen, we onszelf moeten veranderen.

Fundamenten van logotherapie

'Logos' is het Griekse woord voor betekenis en logotherapie houdt in dat een patiënt een persoonlijke betekenis in het leven kan krijgen. Frankl gaf een kort overzicht van de theorie in 'Man's Search for Meaning'.

Kern eigenschappen

Frankl geloofde in drie belangrijke eigenschappen waarop zijn theorie en therapie waren gebaseerd:

  1. Elke persoon heeft een gezonde kern.
  2. De primaire focus is om anderen te informeren naar hun eigen interne bronnen en hen hulpmiddelen te bieden om hun innerlijke kern te gebruiken.
  3. Het leven biedt doel en betekenis, maar belooft geen vervulling of geluk.

Methoden voor het vinden van betekenis

Nog een stap verder, logotherapie stelt voor dat betekenis in het leven op drie verschillende manieren ontdekt kan worden:

  1. Door een werk te maken of een daad te doen.
  2. Door iets te ervaren of iemand tegen te komen.
  3. Door de houding die we aannemen tegenover onvermijdelijk lijden.

Een voorbeeld dat vaak wordt gegeven om de basisprincipes van logotherapie te verklaren, is het verhaal van Frankl die een oudere huisarts ontmoette die worstelde om een ​​depressie te overwinnen na het verlies van zijn vrouw. Frankl hielp de oudere man om te zien dat het zijn doel was geweest om zijn vrouw de pijn te besparen hem eerst te verliezen.

Basis veronderstellingen

Logotherapie bestaat uit zes basisaannames die overlappen met de fundamentele constructies en manieren om de hierboven genoemde betekenis te zoeken:

1. Lichaam, Geest en Geest

De mens is een entiteit die bestaat uit een lichaam ( soma ), geest ( psyche ) en geest ( noos ). Frankl beweerde dat we een lichaam en geest hebben, maar de geest is wat we zijn, of onze essentie. Merk op dat de theorie van Frankl niet gebaseerd was op religie of theologie, maar vaak parallellen had met deze.

2. Leven heeft betekenis onder alle omstandigheden

Frankl geloofde dat het leven onder alle omstandigheden zin heeft, zelfs de meest ellendige. Dit betekent dat zelfs wanneer situaties objectief verschrikkelijk lijken, er een hoger niveau van orde is dat betekenis inhoudt.

3. Mensen hebben zin voor betekenis

Logotherapie stelt voor dat mensen een wil tot betekenis hebben, wat betekent dat betekenis onze primaire motivatie is om te leven en te handelen, en stelt ons in staat pijn en lijden te verduren. Dit wordt gezien als verschillend van de wil om kracht en plezier te bereiken.

4. Vrijheid om betekenis te vinden

Frankl betoogt dat individuen in alle omstandigheden de vrijheid hebben om toegang te krijgen tot die wil om betekenis te vinden. Dit is gebaseerd op zijn ervaringen met pijn en lijden en het kiezen van zijn houding in een situatie die hij niet kon veranderen.

5. Betekenis van het moment

De vijfde veronderstelling stelt dat voor beslissingen zinvol zijn, individuen moeten reageren op de eisen van het dagelijks leven op manieren die overeenkomen met de waarden van de samenleving of hun eigen geweten.

6. Individuen zijn uniek

Frankl geloofde dat elk individu uniek en onvervangbaar is.

Logotherapie in de praktijk

Frankl geloofde dat het mogelijk was om lijden om te zetten in prestaties en prestaties. Hij beschouwde schuld als een kans om zichzelf ten goede te veranderen, en levensovergangen als de kans om verantwoorde actie te ondernemen.

Op deze manier was deze psychotherapie erop gericht mensen te helpen beter gebruik te maken van hun 'spirituele' middelen om tegenslag te weerstaan. In zijn boeken gebruikte hij vaak zijn eigen persoonlijke ervaringen om concepten aan de lezer uit te leggen.

Drie technieken die bij logotherapie worden gebruikt, omvatten dereflectie, paradoxale intentie en socratische dialoog.

  1. Dereflectie: Dereflectie is erop gericht iemand te helpen zich afzijdig te houden van zichzelf en tegenover andere mensen, zodat ze heel kunnen worden en minder tijd hoeven te besteden aan zelfopname van een probleem of het bereiken van een doel.
  2. Paradoxale intentie: Paradoxale intentie is een techniek waarbij de patiënt het meest gevreesde ding wenst. Dit werd voorgesteld voor gebruik in het geval van angst of fobieën, waarbij humor en spot kunnen worden gebruikt wanneer angst verlammend werkt. Een persoon met de angst om dwaas te lijken, kan bijvoorbeeld worden aangemoedigd om opzettelijk dwaas te lijken. Paradoxaal genoeg werd de angst weggenomen toen de bedoeling het meest gevreesde ding betrof.
  3. Socratische dialoog: Socratische dialoog zou gebruikt worden in logotherapie als een hulpmiddel om een ​​patiënt door het proces van zelfontdekking te helpen door middel van zijn of haar eigen woorden. Op deze manier wijst de therapeut patronen van woorden aan en helpt hij de cliënt om de betekenis erin te zien. Van dit proces wordt aangenomen dat het de klant helpt een antwoord te realiseren dat wacht om ontdekt te worden.

Het is gemakkelijk te zien hoe sommige technieken van logotherapie overlappen met nieuwere vormen van behandeling zoals cognitieve gedragstherapie (CGT) of acceptatie- en commitment-therapie (ACT) . Op deze manier kan logotherapie een aanvullende benadering zijn voor deze gedrags- en op gedachten gebaseerde behandelingen.

Kritieken van logotherapie

Frankl was niet zonder zijn critici. Sommigen vonden dat hij zijn tijd in de nazi-kampen gebruikte als een manier om zijn merk psychotherapie te promoten, en anderen vonden dat zijn steun alleen kwam van religieuze leiders in de Verenigde Staten (inderdaad, hij ronselde predikanten en pastorale psychologen om met hem samen te werken).

In 1961 werden zijn ideeën uitgedaagd door psycholoog Rollo May, bekend als de grondlegger van de existentiële beweging in de Verenigde Staten, die stelde dat logotherapie equivalent was aan autoritarisme, waarbij de therapeut oplossingen aan de patiënt voorschreef. Op deze manier werd gedacht dat de therapeut de verantwoordelijkheid van de patiënt verminderde bij het vinden van oplossingen voor problemen. Het is echter niet duidelijk of dit een fundamenteel probleem was van logotherapie, of een tekortkoming van Frankl als therapeut zelf, omdat hij arrogant was in zijn manier van spreken met patiënten.

Op deze manier kan het zijn dat logotherapie stelt dat er altijd duidelijke oplossingen voor problemen zijn en dat de therapeut de taak heeft deze voor de cliënt te vinden. Frankl voerde echter aan dat logotherapie de patiënt daadwerkelijk opleidt om verantwoordelijkheid te nemen. Hoe dan ook, het is duidelijk dat het bij de toepassing van de theorieën van Frankl belangrijk is om te benadrukken dat de patiënt een deelnemer moet zijn in plaats van een ontvanger in het proces.

Bewijs voor logotherapie

Meer dan 1700 empirische en theoretische artikelen zijn gepubliceerd over logotherapie en er zijn meer dan 59 meetinstrumenten over het onderwerp ontwikkeld. Hoewel Frank's vroege werk casestudy's omvatte, evolueerde dit uiteindelijk naar operationalisatie van concepten en schattingen van klinische effectiviteit. Met andere woorden, Frankl geloofde in empirisch onderzoek en moedigde het aan.

Een systematische review van onderzoeksbevindingen met betrekking tot logotherapie uitgevoerd in 2016 vond correlaties of effecten met betrekking tot logotherapie in de volgende gebieden of voor de volgende condities:

Al met al, niet verrassend, is er bewijs dat de betekenis in het leven correleert met een betere geestelijke gezondheid. Er wordt gesuggereerd dat deze kennis kan worden toegepast op gebieden zoals fobieën, pijn en schuld, verdriet, en voor aandoeningen zoals schizofrenie, depressie, drugsmisbruik, posttraumatische stress en angst . Frankl geloofde dat veel ziekten of geestelijke gezondheidsproblemen vermomde existentiële angst zijn, en dat mensen worstelen met een gebrek aan betekenis, wat hij het 'existentiële vacuüm' noemde.

Logotherapie in het dagelijks leven

Hoe kunt u de principes van logotherapie toepassen om uw dagelijks leven te verbeteren?

Een woord van

Hoewel de concepten van logotherapie tot op de dag van vandaag worden bestudeerd, zult u waarschijnlijk niet horen dat mensen dit type behandeling rechtstreeks krijgen. In plaats daarvan zijn de componenten van logotherapie waarschijnlijker verweven met andere therapieën of behandelingen.

> Bronnen:

> Frankl, VE. De zoektocht van de mens naar betekenis . Boston: Beacon Press, 1959.

> Frankl VE. The Will to Meaning: Foundations and Applications of Logotherapy. New York, NY: Penguin, 1988

> Psychologie vandaag. The Case Against Viktor Frankl

> Thir M, Batthyany A. De staat van empirisch onderzoek naar logotherapie en existentiële analyse. In: logotherapie en existentiële analyse: proceedings van het Viktor Frankl-instituut Wenen, jaargang 2016: pp.53-74.

> Viktor Frankl Instituut voor Logotherapie. Logotherapie.