Wie krijgt schizofrenie?

Door de frequentie van schizofrenie bij verschillende groepen mensen te bestuderen, gebruikmakend van een wetenschap genaamd epidemiologie, hebben wetenschappers een aantal risicofactoren blootgelegd voor het ontwikkelen van schizofrenie. Deze informatie heeft aanwijzingen opgeleverd voor onderzoek naar de oorzaken van schizofrenie .

Alle mensen in aanmerking genomen, heeft minder dan 1% van de bevolking (0,8% volgens de (Nationale Comorbiditeitsstudie) schizofrenie.

Dat komt neer op ongeveer 2,2 miljoen mensen in de Verenigde Staten alleen.

Niet iedereen heeft echter hetzelfde risico op het ontwikkelen van schizofrenie. Verreweg de belangrijkste risicofactoren voor de ontwikkeling van schizofrenie hebben te maken met familieleden. Dit is de reden dat wetenschappers nu geloven dat genetica de belangrijkste factor is bij het ontwikkelen van schizofrenie.

Family Risk Factors

Niet-familiale risicofactoren

Onderzoekers hebben een aantal verschillende risicofactoren en risicominimaliserende factoren geïdentificeerd die verband houden met de frequentie van schizofrenie onder verschillende groepen mensen. Een paar voorbeelden hieronder:

Het is belangrijk om te beseffen dat deze risicofactoren op zichzelf niet wijzen op een oorzaak van schizofrenie. In plaats daarvan zoeken wetenschappers naar onderliggende verschillen tussen deze groepen mensen die kunnen verklaren waarom ze verschillende risiconiveaus ervaren.

Stress en schizofrenie

Van stress wordt niet gedacht dat het een risicofactor is voor de ontwikkeling van schizofrenie, hoewel dit een zeer vaak gehouden verkeerde overtuiging is dat mensen die afkomstig zijn van abusieve families of traumatische jeugd niet meer geneigd zijn schizofrenie te ontwikkelen dan mensen uit gezonde kinderjaren waarin andere risicofactoren worden betrokken account.

Waarom geloven mensen dat stress in de kindertijd schizofrenie veroorzaakt? Schizofrene ouders hebben of in een drukke binnenstad leven, wat risicofactoren zijn, leidt vaak tot een traumatische jeugd. Ook tijdens het prodromale stadium van de ziekte, voordat er zich volslagen symptomen ontwikkelen, neigen de levens van mensen erg chaotisch te worden, relaties verstoord, banen verloren. Deze gebeurtenissen lijken later te hebben bijgedragen aan de ziekte, maar waren in feite tekenen van het opduiken van de ziekte.

Veel mensen met schizofrenie hadden duidelijk traumatische of beledigende kindertijd. Deze mensen lijden aan een gecompliceerde tragedie omdat ze minder kans hebben om middelen te ontwikkelen en systemen te ondersteunen die hen kunnen helpen omgaan met de ziekte.

Veel mensen met schizofrenie kwamen echter uit gezonde, liefdevolle en ondersteunende huizen. Het is oneerlijk om deze liefhebbende ouders de schuld te geven van de ziekte waarmee hun kinderen lijden. Dit draagt alleen bij aan het stigma dat mensen vertelt zich te schamen en bang te zijn voor de diagnose van schizofrenie.

bronnen:

> Nationale comorbiditeitsenquête. Nationale comorbiditeitsenquête. Harvard School of Medicine, 2005.

> Schizofrenie: een gedetailleerd boekje dat symptomen, oorzaken en behandelingen beschrijft, met informatie over hulp en coping. National Institutes of Mental Health. (2006). https://www.nimh.nih.gov/health/publications/schizophrenia-booklet/index.shtml.

> Torrey, EF Surviving Schizophrenia: a Manual for Families, > Patients > and Providers, 5th Edition. New York: HarperCollins Publishers, 2006.