Het autonome zenuwstelsel reguleert een verscheidenheid aan lichaamsprocessen die plaatsvinden zonder bewuste inspanning. Het autonome systeem is het deel van het perifere zenuwstelsel dat, zoals de naam aangeeft, verantwoordelijk is voor het reguleren van onwillekeurige lichaamsfuncties zoals hartslag, doorbloeding, ademhaling en spijsvertering.
De structuur van het autonome zenuwstelsel
Dit systeem is verder onderverdeeld in drie takken: het sympathische systeem, het parasympathische systeem en het enterische zenuwstelsel.
- De sympathische verdeling van het autonome zenuwstelsel reguleert de vlucht-of-vechtreacties . Deze afdeling voert ook taken uit zoals het ontspannen van de blaas, het versnellen van de hartslag en het uitzetten van oog pupillen.
- De parasympathische verdeling van het autonome zenuwstelsel helpt de normale lichaamsfuncties in stand te houden en bespaart fysieke bronnen. Deze divisie voert ook taken uit zoals het beheersen van de blaas, het vertragen van de hartslag en het vernauwen van oogpupillen.
- Het autonome zenuwstelsel bestaat ook uit een derde component die bekend staat als het enterisch zenuwstelsel en zich beperkt tot het maagdarmkanaal.
Het autonome zenuwstelsel werkt door informatie te ontvangen van de omgeving en van andere delen van het lichaam. De sympathische en parasympathische systemen hebben meestal tegengestelde acties waarbij het ene systeem een respons zal stimuleren waar het andere het zal remmen.
Van oudsher werd gedacht dat stimulatie plaatsvond via het sympathische systeem, terwijl werd gedacht dat de remming plaatsvond via het parasympathische systeem.
Er zijn echter veel uitzonderingen op gevonden. Tegenwoordig wordt het sympathische systeem gezien als een snel reagerend systeem dat het lichaam mobiliseert voor actie waarbij wordt aangenomen dat het parasympathische systeem veel langzamer handelt om reacties te dempen.
Het sympathische zenuwstelsel zal bijvoorbeeld werken om de bloeddruk te verhogen terwijl het parasympathische zenuwstelsel zal werken om het te verlagen.
De twee systemen werken samen om de reacties van het lichaam te beheren, afhankelijk van de situatie en de behoefte. Als je bijvoorbeeld een dreiging hebt en moet vluchten, mobiliseert het sympathieke systeem je lichaam snel om actie te ondernemen. Zodra de dreiging voorbij is, begint het parasympathische systeem deze reacties te dempen, waardoor uw lichaam langzaam terugkeert naar zijn normale rusttoestand.
Wat doet het autonome zenuwstelsel?
Het autonome systeem bestuurt een verscheidenheid aan interne processen, waaronder:
- Spijsvertering
- Bloeddruk
- Hartslag
- Plassen en ontlasting
- Reactie van de pupil
- Ademhalingsfrequentie
- Seksuele reactie
- Lichaamstemperatuur
- Metabolisme
- Elektrolytenbalans
- Productie van lichaamsvloeistoffen waaronder zweet en speeksel
- Emotionele reacties
De autonome zenuwbanen verbinden verschillende organen met de hersenstam of het ruggenmerg. Er zijn ook twee belangrijke neurotransmitters, of chemische boodschappers, die belangrijk zijn voor de communicatie binnen het autonome zenuwstelsel. Acetylcholine wordt vaak gebruikt in het parasympathische systeem om een remmend effect te hebben, terwijl norepinefrine vaak werkt binnen het sympathische systeem om een stimulerend effect op het lichaam te hebben.
Problemen met het autonome zenuwstelsel
Een aantal stoornissen en andere oorzaken kunnen leiden tot verstoring van het autonome zenuwstelsel.
Een paar hiervan omvatten de ziekte van Parkinson, perifere neuropathie, veroudering, aandoeningen van het ruggenmerg en drugsgebruik.
Symptomen van een autonome stoornis kunnen duizeligheid of een licht gevoel in het hoofd zijn bij staan, erectiestoornissen, gebrek aan zweet, urine-incontinentie of problemen bij het ledigen van de blaas, en een gebrek aan pupilrespons.
Voor de diagnose van een autonome stoornis is een evaluatie door een arts vereist, die een lichamelijk onderzoek kan omvatten, waarbij de bloeddruk kan worden geregistreerd als de patiënt zowel liggend als staand is, de zweetrespons test en een elektrocardiogram. Als u vermoedt dat u een soort autonome stoornis heeft, raadpleeg dan uw arts voor verdere informatie en testen.
Een woord van
Het autonome zenuwstelsel speelt een belangrijke rol in het menselijk lichaam en bestuurt veel van de automatische processen van het lichaam. Dit systeem helpt ook om het lichaam voor te bereiden op het omgaan met stress en bedreigingen, en om het lichaam daarna weer in rusttoestand te brengen. Meer leren over dit deel van het zenuwstelsel kan je een beter begrip geven van de processen die ten grondslag liggen aan veel menselijk gedrag en reacties.
> Bronnen:
> Hotta, H, & Uchida, S. Veroudering van het autonome zenuwstelsel en mogelijke verbetering van de autonome activiteit met behulp van somatische afferente stimulatie. Geriatr Gerontol Int. 2010; Supplement 1: S127-36. doi: 10.1111 / j.1447-0594.2010.00592.x.
> Jänig W. Autonomic Nervous System. In: Schmidt RF, Thews G. (eds) Human Physiology. Springer, Berlijn, Heidelberg; 1989. doi: 10.1007 / 978-3-642-73831-9_16.
> Kreibig, SD. Activiteit van het autonome zenuwstelsel in emotie: een overzicht. Biologische psychologie. 2010; 84 (3); 394-421. doi: 10.1016 / j.biopsycho.2010.03.010.
> Straub, RO. Gezondheidspsychologie: een biopsychosociale benadering. New York: Macmillian, 2016.