Catatone schizofrenie is een ernstige neurologische of psychologische aandoening waarbij twee soorten gedragingen typisch worden weergegeven: stupor en motorrigiditeit of opwinding. Wanneer mensen stijfheid of verdoving ervaren, kunnen ze niet spreken, reageren of zelfs bewegen. In andere gevallen zullen mensen ernstige opwinding of manie vertonen. Degenen die catatonische opwinding ervaren, zullen manisch gedrag vertonen zoals brabbelen of incoherent spreken.
Degenen die lijden aan catatonische verdoving blijven gedurende langere tijd in deze onbeweeglijke staat.
Algemene karaktertrekken
Het katatonisch schizofrene bewijs toont vreemde posities en bewegingen, of lange perioden van bewegingloosheid. Ze kan lange tijd oncomfortabel ogende posities innemen. Ze weerstaat ook pogingen om ze te verplaatsen in meer comfortabele of natuurlijke posities.
Naast een gebrek aan mobiliteit kan de katatonische schizofreen overmatige beweging vertonen. In gevallen waarin mensen opwinding als een symptoom ervaren, kunnen ze zich op een grillige en extreme manier bewegen. Stimulatie in een herhaald patroon en het maken van luide uitroepen kan ook voorkomen. Deze acties dienen geen doel en zijn niet in reactie op een milieustimulans of een gebeurtenis.
Mensen met deze aandoening kunnen ook andere tekenen van schizofrenie hebben, waaronder hallucinaties, waanideeën, cognitieve problemen, sociale terugtrekking, uitbarstingen van woede, slechte persoonlijke hygiëne, sociale problemen en een onvermogen om emoties te uiten.
Diagnose
Catatonische schizofrenie wordt meestal gediagnosticeerd door middel van een reeks medische onderzoeken en psychologische evaluaties. Patiënten ontvangen een medisch onderzoek om de algehele lichamelijke gezondheid te beoordelen. Meestal wordt een bloedtest afgenomen om de aanwezigheid van drugs en alcohol te controleren. MRI's en EEG kunnen dan worden gebruikt om de hersenfunctie te controleren en om naar eventuele laesies of ongebruikelijke hersengolfpatronen te zoeken.
Tijdens de psychologische evaluatie krijgt een patiënt vragen over zijn of haar gedachten en gedrag. Een psychiater zal proberen te achterhalen hoe lang de patiënt de betreffende symptomen heeft ervaren. In sommige gevallen waar de patiënt een catatonische stupor heeft, kan hij of zij dergelijke informatie mogelijk niet verstrekken. In dergelijke gevallen zal de arts dergelijke symptomen beoordelen en kan hij familieleden interviewen over het gedrag van de patiënt in het verleden.
Verkeerde diagnose
Omdat dit type schizofrenie wordt gekenmerkt door motorische symptomen, wordt het soms verward met een psychotische stemmingsstoornis.
Op dezelfde manier kan de katatonische schizofreen soms verwondingen in het gezicht, vreemde ledemaatbewegingen of ongewone lichaamshoudingen vertonen en daarom worden zij soms verkeerd gediagnosticeerd met een stoornis die bekend staat als tardieve dyskinesie.
Katatonische schizofrenie wordt ook vaak gekenmerkt door echolalie (herhalen wat anderen zeggen en echopraxie (het kopiëren van de bewegingen van iemand anders), wat soms kan leiden tot een verkeerde diagnose van het Tourette-syndroom.
Behandeling
Katatonische schizofrenie is een levenslange, chronische aandoening. Zelfs wanneer de patiënt geen symptomen van de stoornis vertoont, zijn ze nog steeds schizofreen en hebben ze een voortdurende behandeling nodig om de terugkeer van symptomen te voorkomen.
geneesmiddel
Medicatie is de meest voorkomende vorm van behandeling voor schizofrenie.
Benzodiazepinen zijn misschien de meest gebruikelijke benadering van de behandeling. Deze medicijnen werken als kalmeringsmiddelen op het centrale zenuwstelsel, en daarom worden ze vaak gebruikt om angst te behandelen. Omdat deze medicijnen snel werken, kunnen ze de katatonische symptomen vaak snel verlichten. Ze kunnen echter verslavend zijn, vooral als ze worden gebruikt als langdurige behandeling.
Andere geneesmiddelen zoals barbituraten, antidepressiva en antipsychotica worden soms gebruikt om catatonische schizofrenie te behandelen, maar ze zijn niet zo effectief als benzodiazepines.
ECT
Elektroconvulsietherapie (ECT) , of shockbehandeling, is soms gebruikt om catatonische schizofrenie te behandelen. Deze techniek omvat het verzenden van een elektrische stroom door de hersenen. Omdat ECT zo controversieel is en ernstige bijwerkingen kan veroorzaken, zoals geheugenverlies, wordt het over het algemeen alleen gebruikt in ernstige gevallen waarin patiënten niet op medicijnen hebben gereageerd, ernstig depressief zijn en het risico lopen op zelfmoord.
psychotherapie
Hoewel medicatie meestal de eerstelijnsbehandeling is, wordt het vaak gecombineerd met psychotherapie . Psychotherapeuten helpen patiënten hun gevoelens, gedrag en reacties beter te begrijpen. Therapeutische mensen leren verschillende copingvaardigheden en krijgen nieuwe manieren om met stressvolle gebeurtenissen in hun leven om te gaan.
Met een geschikte behandeling kan een persoon die lijdt aan catatonische schizofrenie verlichting vinden van hun symptomen. Behandeling kan patiënten ook helpen om veel van de gevaarlijke complicaties die met deze stoornis gepaard gaan, waaronder middelenmisbruik, familieproblemen en zelfmoord, te vermijden.