Wat u moet weten over freudiaanse slips

Een freudiaanse slip is een verbale of geheugenfout waarvan wordt aangenomen dat deze is gekoppeld aan het onderbewustzijn . Deze slips onthullen zogenaamd de echte geheime gedachten en gevoelens die mensen vasthouden. Typische voorbeelden zijn een persoon die zijn of haar echtgenoot belt met de naam van een ex, het verkeerde woord zegt of zelfs een geschreven of gesproken woord verkeerd interpreteert.

Hints van het onbewuste

Het was de beroemde psychoanalyticus Sigmund Freud die in zijn boek The Psychopathology of Everyday in 1901 een verscheidenheid aan verschillende types en voorbeelden van Freudiaanse misstappen beschreef.

"Bijna altijd ontdek ik een verontrustende invloed van iets buiten de bedoelde toespraak," schreef hij. "Het verontrustende element is een enkele onbewuste gedachte, die door de speciale blunder aan het licht komt."

Volgens Freud onthullen deze fouten onbewuste gedachten, overtuigingen of wensen.

"Twee factoren lijken een rol te spelen bij het bewust maken van de substitutieve namen: ten eerste, de inspanning van aandacht, en ten tweede, en innerlijke determinanten die zich aan het psychische materiaal houden," stelde Freud in zijn boek. "Naast het simpele vergeten van eigennamen is er nog een andere vergeten die wordt gemotiveerd door repressie," legde Freud uit.

Volgens Freud worden onaanvaardbare gedachten of overtuigingen onthouden voor bewust gewaarzijn, en deze slip helpt om te onthullen wat verborgen is in het onbewuste.

Modern neemt op Freudian-strookjes

De term wordt tegenwoordig in de volksmond op een humoristische manier gebruikt wanneer iemand een fout maakt in zijn spraak.

In deze situaties suggereren waarnemers (op een komische manier) vaak dat de fout enige verborgen emotie aan de kant van de spreker onthult.

Hoewel Freud in deze fouten veel verborgen betekenis heeft gegeven, zijn verbale fouten gewoon een onvermijdelijk deel van het leven. In een artikel voor Psychology Today stelde schrijver Jena Pincott voor dat mensen een tot twee fouten maken voor elke 1000 woorden die ze zeggen.

Dit aantal ligt tussen de 7 en 22 verbale slip-ups tijdens de gemiddelde dag, afhankelijk van hoeveel iemand spreekt. Sommige van deze fouten kunnen inderdaad onbewuste gedachten en gevoelens onthullen, maar in andere gevallen zijn het eenvoudigweg gevallen van taalfouten en andere fouten die verkeerd zijn onthouden.

Enkele onderzoeken hebben het idee van Freud ondersteund dat onbewuste of zelfs onderdrukte gedachten de kans op verbale fouten kunnen vergroten. Motley and Bears (1979) ontdekten dat mensen die dachten dat ze een elektrische schok zouden krijgen, meer kans maakten om verbale verbale fouten te maken. Degenen die in de buurt van een aantrekkelijke vrouwelijke experimentator waren, waren ook meer geneigd om onzinzinnen te verwarren met woorden die verband houden met mooie vrouwen.

In een klassiek experiment vroeg de psycholoog van Harvard, Daniel Wegner, de deelnemers om gedurende vijf minuten een verbalisatie van het stroom-van-bewustzijn uit te voeren. Mensen praatten gewoon over alles wat ze voor een korte periode doorhadden. De vangst was dat Wegner hun vroeg om niet aan een witte beer te denken. Telkens wanneer ze dachten aan een witte beer, moesten ze een belletje doen rinkelen.

Wat Wegner ontdekte, was dat degenen aan wie was gevraagd om niet aan een witte beer te denken, er gemiddeld één keer per minuut over dachten.

Op basis van deze bevindingen ontwikkelde Wegner wat hij noemde een theorie van het ironische proces om uit te leggen waarom het onderdrukken van bepaalde gedachten zo moeilijk kan zijn. Terwijl bepaalde delen van het brein de verborgen gedachten onderdrukken, wordt af en toe een ander deel van onze geest "ingecheckt" om er zeker van te zijn dat we er nog steeds niet aan denken - ironisch genoeg brengen we de gedachten die we proberen te verbergen naar de voorgrond te houden van onze geesten.

In veel gevallen, hoe harder we proberen om niet aan iets te denken, hoe vaker het voor de geest komt. En hoe vaker we iets bedenken, hoe groter de kans dat we het verbaal uitdrukken.

De originele freudiaanse slip

Freud baseerde zijn idee op zijn werk met een jonge man die een Latijnse uitdrukking van The Aeneid verkeerd citeerde . De jonge man had een van de Latijnse woorden laten vallen toen hij het aan Freud herhaalde, wat de psychoanalyticus geloofde dat het laten vallen van het woord een onthullende blik bood in de onbewuste geest van de jongeman.

Door vrije associatie, bepaalde Freud dat het woord de jongeman herinnerde aan bloed, waarvan hij geloofde dat het verband hield met de zwangerschap die de man had ervaren met zijn vriendin. Freud suggereerde dat de man het woord had geblokkeerd omdat het hem aan deze negatieve ervaring herinnerde.

Voorbeelden in populaire cultuur

Je hebt waarschijnlijk wel veel leuke stukjes van de tong gehoord in je eigen leven. Denk aan de tijd dat je biologieleraar per ongeluk een orgasme gaf in plaats van een organisme (veel te amusant voor je klas). Of de tijd die u per ongeluk aan iemand vertelde dat u "Triest om u te ontmoeten!" In plaats van "Blij om u te ontmoeten!"

Verbale gaffes bieden ook veel vertier als ze worden gesproken door beroemde figuren, vooral wanneer zulke momenten op film worden vastgelegd.

Hier zijn slechts enkele moderne voorbeelden van beroemde Freudiaanse slips: