Probleemoplossend vermogen is een mentaal proces waarbij problemen worden ontdekt, geanalyseerd en opgelost. Het uiteindelijke doel van het oplossen van problemen is om obstakels te overwinnen en een oplossing te vinden die het probleem het beste oplost.
De beste strategie voor het oplossen van een probleem hangt grotendeels af van de unieke situatie. In sommige gevallen kunnen mensen beter alles leren wat ze kunnen over het probleem en vervolgens feitelijke kennis gebruiken om tot een oplossing te komen.
In andere gevallen zijn creativiteit en inzicht de beste opties.
De stappen in het oplossen van problemen
Om een probleem correct op te lossen, is het belangrijk om een aantal stappen te volgen. Veel onderzoekers noemen dit de probleemoplossende cyclus, die het ontwikkelen van strategieën en het organiseren van kennis omvat.
Hoewel deze cyclus sequentieel wordt weergegeven, volgen mensen zelden een rigide reeks stappen om een oplossing te vinden. In plaats daarvan slaan we vaak stappen over of gaan we zelfs meerdere keren door de stappen totdat de gewenste oplossing is bereikt.
- Het probleem identificeren: hoewel het een voor de hand liggende stap lijkt, is het identificeren van het probleem niet altijd zo eenvoudig als het klinkt. In sommige gevallen kunnen mensen ten onrechte de verkeerde oorzaak van een probleem identificeren, waardoor pogingen om het op te lossen inefficiënt of zelfs nutteloos zijn.
- Het probleem definiëren: Nadat het probleem is geïdentificeerd, is het belangrijk om het probleem volledig te definiëren, zodat het kan worden opgelost.
- Een strategie vormen: de volgende stap is het ontwikkelen van een strategie om het probleem op te lossen. De gebruikte aanpak hangt af van de situatie en de unieke voorkeuren van het individu.
- Informatie organiseren: voordat we met een oplossing komen, moeten we eerst de beschikbare informatie ordenen. Wat weten we over het probleem? Wat weten we niet ? Hoe meer informatie er beschikbaar is, hoe beter we voorbereid zijn om tot een nauwkeurige oplossing te komen.
- Toewijzing van middelen: Natuurlijk hebben we niet altijd onbeperkt geld, tijd en andere middelen om een probleem op te lossen. Voordat u begint met het oplossen van een probleem, moet u bepalen hoe hoog de prioriteit is. Als het een belangrijk probleem is, is het waarschijnlijk de moeite waard meer middelen toe te wijzen om het op te lossen. Als het echter een vrij onbelangrijk probleem is, dan wil je niet teveel van je beschikbare middelen uitgeven om een oplossing te bedenken.
- Voortgang van de monitoring: effectieve probleemoplossers hebben de neiging hun voortgang te volgen terwijl ze naar een oplossing toe werken. Als ze geen goede vooruitgang boeken bij het bereiken van hun doel, zullen ze hun aanpak opnieuw evalueren of op zoek gaan naar nieuwe strategieën .
- Evaluatie van de resultaten: Nadat een oplossing is bereikt, is het belangrijk om de resultaten te evalueren om te bepalen of dit de best mogelijke oplossing voor het probleem is. Deze evaluatie kan direct zijn, zoals het controleren van de resultaten van een wiskundig probleem om te zorgen dat het antwoord juist is, of het kan worden uitgesteld, zoals het evalueren van het succes van een therapieprogramma na enkele maanden behandeling.
Reed, SK (2000). Probleemoplossing. In AE Kazdin (Ed.), Encyclopedia of Psychology (Vol 8, blz. 71-75). Washington, DC: American Psychological Association en Oxford University Press.
Sternberg, R. (2003). Cognitieve psychologie . Belmont, CA: Wadsworth.