Wat is Oppositional Defiant Disorder?

Oppositionele opstandige stoornis (ODD) is een psychiatrische stoornis die meestal voorkomt in de kindertijd en kan duren gedurende de volwassenheid.

Symptomen van ODD

Kinderen met gedrag van de ODD vertonen een uitdaging voor ouders en opvoeders. Ze demonstreren bijvoorbeeld agressie en doelgericht wangedrag. Ze hebben meestal moeite om op de juiste manier met leeftijdsgenoten en volwassenen om te gaan.

De frequentie en ernst van hun gedragsproblemen veroorzaken problemen thuis en op school. Deze kinderen lijden vaak aan leerproblemen die verband houden met hun gedrag. Argumentatief en uitdagend zijn, is een veel voorkomend probleem bij deze kinderen. Andere veel voorkomende symptomen van ODD zijn:

Kinderen met aanhoudende, ernstige symptomen kunnen mogelijk een ODD hebben en moeten worden geëvalueerd door een kinderpsychiater. Het is onduidelijk wat ODD veroorzaakt. Een combinatie van het temperament van het kind en de copingreacties van de ouders kunnen echter een rol spelen bij de ontwikkeling ervan. Moeilijkheden in het gezinsfunctioneren kunnen ook een rol spelen.

Behandeling en Discipline-opties

Het is belangrijk dat de interventie zo vroeg mogelijk met deze kinderen begint.

Behandeling omvat vaak counseling en therapie. Oudertraining in gedragsbeheer kan nuttig zijn. Het is belangrijk voor de kindertherapeut om nauw samen te werken met ouders en leraren om de effectiviteit van een behandelingsprogramma te waarborgen, omdat gedragstechnieken die met de meeste kinderen werken mogelijk niet effectief zijn bij kinderen met een ODD.

Kinderen met ODD hebben vaak een doel van vervelende ouders en leraren en zullen zich misdragen om een ​​negatief antwoord uit te lokken. Het is vooral belangrijk om duidelijke verwachtingenregels vast te stellen en consequent toe te passen. Het hebben van een routine kan ODD-kinderen helpen omgaan met activiteiten thuis, zoals de overgang van het avondeten naar het huiswerk en naar bedtijd. Regelmatig en eerlijk toepassen van regels en het volgen van routines zijn daarom belangrijk.

Geef het kind kansen om deel te nemen aan activiteiten zoals sporten of hobby's waar hij van geniet. Versterk en beloon positief gedrag. Wanneer u probeert gedragsproblemen te veranderen, concentreer u dan eerst op de belangrijkste gedragsproblemen, waarbij u slechts een paar tegelijk aanpakt. Als je verbetering in dat gedrag ziet, voeg dan nieuwe toe voor focus voor verbetering. Stel duidelijke leeftijdsgebonden consequenties voor wangedrag in en pas deze consequent toe. Geef aanwijzingen in duidelijke, eenvoudige taal.

Als het kind reageert op gedragsbeheersystemen, gebruikt u stickers, tokens of een gedragstabel om de voortgang naar gedragsdoelen te tonen. Sta het kind toe om beloningen te identificeren die hij zou willen verdienen. Terwijl het kind succes laat zien, biedt het versterking, zoals tijd doorbrengen in een voorkeursactiviteit, mondelinge prijzen, eetbare beloningen of items uit een prijssdoos.

Als het kind de neiging heeft om het tegenovergestelde te doen van wat u wilt dat hij doet, vermijd dan directe toejuiching die kan resulteren in wangedrag. Als u bijvoorbeeld zegt: "Ik hou van de manier waarop u uw handen voor uzelf houdt", kan dit het kind ertoe aanzetten fysiek agressief te worden. Vermijd ruzie of leer het kind en probeer je eigen humeur onder controle te houden. Laat het kind niet zien dat je boos wordt, want dit kan haar belonen.

Gebruik een eerlijke toon zonder emotie, stel gewoon de regel die werd verbroken en wat de gevolgen zullen zijn. Wees consistent en vermijd het verbale argument te bespreken met het kind over gevolgen of wat er is gebeurd.

Laat het kind een plaats hebben om zijn frustraties te ventileren. Voorzie een kussen om in te slaan of te schreeuwen.

Wanneer het kind met anderen samenwerkt, zorg dan voor voldoende toezicht om ervoor te zorgen dat de regels kunnen worden gehandhaafd en dat volwassenen hem kunnen helpen op de juiste manier te communiceren. Het kan nuttig zijn om de counselor van de school te laten samenwerken met collega's om hen te helpen leren om adequaat te reageren op het gedrag van het kind. Formele sociale vaardigheidstraining kan effectief zijn om het kind met ODD te helpen communiceren met leeftijdsgenoten en volwassenen.

Kunnen kinderen herstellen?

De prognose voor herstel van ODD is onduidelijk. Sommige kinderen zullen rijpen en de symptomen van de stoornis zullen verdwijnen in de volwassenheid. Anderen zullen de aandoening dragen naar volwassenheid. Om aan de complexe behoeften van deze kinderen te voldoen, is de medewerking vereist van ouders, schoolpersoneel en professionals in de geestelijke gezondheidszorg. Een coöperatieve, consistente inspanning thuis en op school zal de kans op een positief resultaat voor deze kinderen verbeteren, vooral wanneer de interventie al op jonge leeftijd begint.