Hoe verhoudt Homeostasis zich tot verslaving?

Verslaving kan de chemie van je hersenen aanzienlijk beïnvloeden

Het brein is een ongelooflijk complex orgaan, met zijn unieke functies die essentieel zijn voor onze overleving en het dagelijks leven. Als ons brein goed werkt, passen we ons aan en gedragen we ons passend in onze omgeving, leren we ons en passen we ons aan verschillende factoren aan. De chemie van je hersenen kan echter aanzienlijk worden beïnvloed in het geval van verslaving.

Verslaving en Homeostasis

Verslaving , of het nu om drugs of alcohol gaat, kan de natuurlijke balans van je hersenen veranderen, ook bekend als de staat van homeostase.

De hersenen houden toezicht op of houden de homeostase van het lichaam in de gaten en passen deze aan om een ​​gezond, functionerend systeem te behouden. Medicijnen of alcohol kunnen het proces verstoren en de staat van homeostase van uw lichaam schaden.

Wanneer je verslaafd bent aan een stof, ben je voortdurend overstimulerende delen van de hersenen, waardoor het moeilijker voor je lichaam is om uit te balanceren. Wanneer je hersenen moeite hebben om hun ideale balans te bereiken, past het zich aan de reacties van de verslavende stoffen aan. Vervolgens wordt een nieuw set-point gemaakt om rekening te houden met de toegevoegde stimulatie; de creatie van dit nieuwe balanspunt staat bekend als allostasis .

Het probleem met Allostasis

Je brein is ongelooflijk adaptief, maar dat vermogen om een ​​nieuw evenwichtspunt te creëren door allostasis kan de manier waarop je hersenen functioneren veranderen. De verandering in het balanspunt veroorzaakt specifieke gedragingen en dringt aan, waaronder:

Zodra homeostase is veranderd en allostasis is bereikt, hebben de hersenen de verslavende substantie nodig om dit nieuwe evenwichtspunt te behouden.

Verslaving identificeren

Vanwege de nieuwe staat van homeostase in het brein, kan het soms moeilijk zijn om je ervan bewust te zijn dat je lichaam is verschoven en dat je verslaafd bent geworden aan een substantie. De criteria die worden gebruikt om verslaving te identificeren, stellen negen stofgerelateerde aandoeningen vast, waaronder alcohol, cafeïne, cannabis, hallucinogenen, inhalanten, opioïden, kalmerende middelen, stimulantia en tabak.

Ongeacht de inhoud wordt een verslaving gedefinieerd door vier hoofdkenmerken:

  1. Verminderde controle: vanwege de homeostase, kunt u meer inslikken dan u had bedoeld of niet kunnen stoppen. Je kunt ook hunkeren ervaren, zo zwaar dat ze elk ander gevoel opheffen.
  2. Maatschappelijke beperking: ongeacht hoe uw verslaving anderen schaadt, blijft u verslaafd aan middelengebruik.
  3. Risicovol gebruik: ondanks dat u zich bewust bent van het potentieel voor fysieke schade, kunt u medicijnen blijven gebruiken. Je bent misschien zo wanhopig om je volgende fix te krijgen dat je jezelf in gevaar brengt om het te krijgen.
  4. Tolerantie en terugtrekking: door tolerantie heb je meer en meer van de substantie nodig om dezelfde effecten te krijgen. U kunt ook ontwenningsverschijnselen ervaren als u niet de stof krijgt waar u naar op zoek bent.

> Bron:

> American Psychiatric Association. Diagnostisch en statistisch handboek voor psychische aandoeningen, 5e editie . 2013.

> Horvarth, T. "Hoe beïnvloedt verslaving de hersenen?" MentalHelp.Net. 2016.