Extreme agitatie is een kenmerk van zowel bipolaire manie als depressie

Mentale agitatie die manifesteert met hectische activiteit

Psychomotorische agitatie is een toename van doelloze lichaamsbeweging die vaak gepaard gaat met depressieve en manische episodes van een bipolaire stoornis. Het is een klassiek symptoom dat de meeste mensen gemakkelijk associëren met manie: rusteloosheid, pacing, tikken op vingers, zinloos rondrennen of abrupt starten en stoppen van taken. Hoewel psychomotorische agitatie vele vormen kan aannemen en in ernst kan variëren, is het een indicatie van een mentale spanning die niet kan worden beheerd en een die zich fysiek manifesteert met hectische activiteit.

Oorzaken van psychomotorische agitatie

Hoewel de aandoening niet goed wordt begrepen, erkennen we wel dat psychomotorische agitatie een integraal kenmerk is van niet alleen een bipolaire stoornis, maar ook andere mentale en fysiologische omstandigheden, waaronder:

Psychomotorische agitatie bij bipolaire stoornis

De kenmerken van psychomotorische agitatie kunnen soms subtiel veranderen, gebaseerd op het type episode dat een bipolair individu ervaart:

Behandeling van psychomotorische agitatie bij bipolaire stoornis

Bij psychomotorische agitatie is het belangrijk om alle mogelijke oorzaken te onderzoeken voordat medicatie wordt voorgeschreven om het te behandelen. In sommige gevallen kunnen de medicijnen die worden gebruikt om stemmingen tijdens een depressie te stabiliseren, extreme angst en in sommige gevallen zelfs zelfmoordgedachten veroorzaken.

Op andere momenten kan een reactie, een alom bestaande aandoening of een ziekte die niet gerelateerd is aan een bipolaire stoornis, zijn geactiveerd. Uiteindelijk is het belangrijk om nooit aannames te doen, of je nu de persoon bent met een bipolaire stoornis of een geliefde die de soms extreme emotionele veranderingen aankan.

Zodra alle andere kwesties zijn uitgesloten, zal de behandeling zich richten op de geleidelijke vermindering van angst met medicatie, counseling, zelfhulptechnieken of een combinatie van het bovenstaande.

Anticonvulsiva of stemmingsstabiliserende geneesmiddelen kunnen bijzonder nuttig zijn tijdens een manische fase. Daarentegen kunnen atypische antipsychotica vaak helpen wanneer agitatie optreedt tijdens een depressieve episode.

Anti-angst medicijnen zoals benzodiazepines kunnen worden voorgeschreven om gegeneraliseerde angst te helpen beheersen.

Naast medicamenteuze behandeling, wordt cognitieve (praat) therapie als belangrijk beschouwd bij het behandelen van angststoornissen. Zelfhulptechnieken kunnen meditatie, beweging, yoga, ademhalingsoefeningen, muziektherapie en het vermijden van een emotionele trigger waarvan bekend is dat het angst veroorzaakt, omvatten.

> Bronnen