Hoeveel mensen die dit nu lezen en die worden behandeld voor een bipolaire stoornis hebben stigma ervaren, wat wordt gedefinieerd als een teken van schande, schaamte of vernedering? Hoeveel van u hebben een geliefde die wordt behandeld voor een bipolaire stoornis en hebben hem of haar onderworpen aan stigmatisering?
Leven met het Stigma
Stigma rond de behandeling van psychiatrische aandoeningen is een van de grootste uitdagingen waarmee we als gemeenschap geconfronteerd worden als we de meest geestelijk gezonde leden van de gemeenschap willen hebben die we maar kunnen.
Waarom? Omdat stigma heel veel dingen doet - allemaal negatief. Een van de belangrijkste manieren waarop mensen pijn doen bij mensen die nog niet zijn gediagnosticeerd met een psychiatrische aandoening, maar die mogelijk ernstige symptomen hebben, is dat ze vanwege angst voor schaamte van stigmatisering evaluatie en behandeling kunnen vermijden.
Een andere belangrijke manier waarop stigma mensen treft die een behandeling voor de geestelijke gezondheid krijgen, is dat het onwetendheid bevordert. Omdat het per definitie geassocieerd is met schaamte en schaamte, bevordert het de ongeïnformeerde en onjuiste opvatting dat mensen met de diagnose psychiatrische ziekte zwak zijn, of dat ze zich moeten schamen. Degenen onder ons met enige kennis over geestelijke gezondheid weten dat dit niet verder van de waarheid kan zijn - dat bipolaire stoornissen en andere psychiatrische stoornissen medische ziekten zijn, net zoals longontsteking een medische ziekte is. Schaamte hoort geen plaats te hebben bij ziekte.
Helaas zijn zelfs artsen niet immuun voor het stigmatiseren van mensen die worden behandeld voor een bipolaire stoornis of andere psychiatrische aandoeningen, zoals is aangetoond in een onderzoek uit 2013.
Voorkeurs geestelijke gezondheidstaal
We weten dat stigma overal aanwezig is. De woorden die we gebruiken om psychiatrische aandoeningen en personen die behandeld worden voor psychiatrische aandoeningen te beschrijven, hebben aangetoond een grote rol te spelen in het bestendigen van stigma, vooral wanneer woorden of zinsdelen door de media vaak worden gebruikt.
De American Psychiatric Association heeft de voorkeurstaal vrij gegeven voor het bespreken van en schrijven over mensen die geestelijke gezondheidszorg ontvangen. De voorkeurstaal is gebaseerd op het belang van het gebruik van de 'persoon eerst'-taal, met de nadruk dat de ziekte van een persoon hem of haar niet definieert.
Voorkeurstaal In plaats van
Zij is een persoon die hulp / behandeling krijgt voor psychische problemen of problemen met het gebruik van middelen of een psychische handicap | Ze is een patiënt |
Hij is een persoon met een handicap | Hij is gehandicapt / gehandicapt |
Ze is een kind zonder handicap | Ze is normaal |
Hij heeft een diagnose van een bipolaire stoornis Hij leeft met een bipolaire stoornis | Hij is (a) bipolair |
Ze heeft een probleem of uitdaging voor de geestelijke gezondheid Zij is een persoon met een geleefde ervaring met een psychische aandoening | Ze is geestelijk ziek / emotioneel gestoord / psycho / krankzinnig / gek |
Hij heeft een hersenletsel | Hij is beschadigd in de hersenen |
Hij ervaart symptomen van psychose / Hij hoort stemmen | Hij is psychotisch |
Ze heeft een verstandelijke beperking | Ze is verstandelijk gehandicapt |
Hij heeft autisme | Hij is autistisch |
Ontvangt geestelijke gezondheidszorg | Psychiatrische patiënt / patiënt |
Zelfmoordpoging | Mislukte zelfmoord |
Een student die speciaal onderwijs ontvangt | Student speciaal onderwijs |
Persoon met stoornissen in het gebruik van drugs | Verslaafde, misbruiker, junkie |
Ervaren, of behandeld worden voor, of een diagnose hebben van, of een geschiedenis van, een psychische aandoening | Lijden met, of een slachtoffer zijn van een psychische aandoening |
Laten we proberen de 'persoon eerst'-taal in de gaten te houden. Wat doet dat met jou? Als je denkt dat het destigmatiserend is, doe dan samen met mij de artsen, de media en elkaar aanmoedigen om deze taal te gebruiken!