Ecstasy Can Harm Fetus Development

De meeste vrouwen die het medicijn Ecstasy gebruiken, stoppen onmiddellijk als ze ontdekken dat er zwanger is. Maar hoe zit het met hun ongeboren kind voordat ze erachter kwamen?

Kan ecstasy (MDMA) een foetus in de zeer vroege stadia van ontwikkeling negatief beïnvloeden? Onderzoek heeft het ecstasygebruik in het derde trimester van de zwangerschap gekoppeld aan leerstoornissen en neurobiologische veranderingen.

Hoe zit het met de ecstasyblootstelling in het eerste trimester van de zwangerschap?

Om erachter te komen, onderzoekers bij Rush-Presbyterian-St. Luke's Medical Center in Chicago bestudeerde 21 dagen oude rattenjongen die werden blootgesteld aan ecstasy gedurende een periode die overeenkomt met het eerste trimester van de zwangerschap bij de mens.

Dr. Jack W. Lipton en zijn collega's injecteerden acht zwangere ratten tweemaal daags met MDMA van dag 14 tot en met dag 20 van de zwangerschap, een periode die overeenkomt met de eerste drie maanden van menselijke foetale ontwikkeling. De wetenschappers injecteerden zoutoplossing tweemaal daags gedurende dezelfde periode tot nog eens acht zwangere controleratten.

De onderzoekers onderzochten toen het hersenweefsel van de rattenjongen toen ze 21 dagen oud waren, wat overeenkomt met een twee- tot zesjarig kind.

Drastische veranderingen waargenomen

"Onze meest opvallende bevinding was dat 21-daagse extase-blootgestelde pups een toename hadden van 502 procent van het aantal dopamine-neuronvezels in de frontale cortex vergeleken met controledieren," zei Dr. Lipton.

"Abnormale of overdreven talrijke verbindingen in de frontale cortex kunnen resulteren in afwijkende signalering daar, mogelijk resulterend in abnormaal gedrag.

"Dopamine is een chemische stof in de hersenen die berichten tussen zenuwcellen vervoert of verzendt en die betrokken is bij een verscheidenheid aan gemotiveerd gedrag, zoals eten, seks en drugsgebruik.

De frontale cortex is belangrijk bij planning, impulscontrole en aandacht. "

Geslachtsverschillen in kwetsbaarheid?

De studie onthulde ook kleinere maar vergelijkbare dopamidevezels in het hersengebied die betrokken zijn bij voortbeweging en beloning en de primaire actielocatie van belonende stimuli, de nucleus accumbens.

"Extase-blootgestelde pups vertoonden ook een bescheiden afname van het dopaminemetabolisme in hersenstructuren die een sleutelrol spelen bij beloning, verslaving, leren en beweging.En er was ook een reductie in het serotoninemetabolisme.Serotonine is ook een chemische stof in de hersenen die helpt bij het reguleren van de stemming, slaap en eetlust, "meldde Lipton. "Interessant is dat de reducties in dopamine en serotonine metabolisme die werden waargenomen in de nucleus accumbens duidelijk waren bij mannelijke, maar niet vrouwelijke, pups die suggereren dat genderverschillen kwetsbaar zijn voor sommige van de prenatale effecten van de ecstasy."

Gedragsveranderingen gezien

Het Chicago-onderzoek onthulde ook gedragsveranderingen bij de dieren.

"Toen de Ecstasy-pups in een nieuwe omgeving werden geplaatst, weg van hun nestgenoten, brachten ze aanzienlijk meer tijd door met onderzoeken, wat betekent dat ze zich niet zo gemakkelijk aanpasten aan de nieuwe omgeving als de controledieren", aldus de auteurs.

"Onze bevindingen tonen aan dat blootstelling van ratten aan Ecstasy in een tijd van prenatale ontwikkeling die correleert met het eerste trimester van de mens kan resulteren in blijvende veranderingen in de chemie en het gedrag van de hersenen," zei Dr. Lipton.

"Onze bevindingen suggereren ook dat blootstelling aan MDMA kan leiden tot hyperactiviteit of tekorten in aandacht of leren. Verder onderzoek is nodig om meer te weten te komen over de effecten van prenatale blootstelling aan dit medicijn."

De studie, deels gefinancierd door het National Institute on Drug Abuse.

bronnen:

Koprich, JB, et al. "Prenatale 3,4-methyleendioxymethamfetamine (ecstasy) verandert het verkennend gedrag, vermindert het monoaminemetabolisme en verhoogt de voorhersenen tyrosinehydroxylasevezeldichtheid van juveniele ratten." Neurotoxicologie en teratologie oktober 2003